[isim]

[eskimiş]

• Düşman, hasım

  Yağı basar, uğru çapar, tek başıma barınamam, ölürüm. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

[halk ağzında]

• Sırt, arka, iki kürek arası

• Atın omuzları arasındaki yer

• Çoğunlukla bu yerde eyer ve semerin açtığı yara

• Kel

[isim]

• Derideki yağ ve ter bezleri tarafından salgılanan, lifleri bir kılıf gibi sararak dış tesirlerden koruyan madde

[isim]

• Düşmanlık

[isim]

• Yağma işi

• Havadaki su buharının yoğunlaşma sonunda sıvı veya katı durumda yere düşmesi, ağış karşıtı

• Yağan yağmur veya kar miktarı

• Yağmur

[sıfat]

• Esmer

  Yağız ve kuvvetli, analarının ardı sıra dokuzar onar gürbüz çocuk koşar. - Halikarnas Balıkçısı

• Doru

  Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı / Bir dakika araba yerinde durakladı - Faruk Nafiz Çamlıbel

[halk ağzında]

• Yiğit

  Bunu o ilk zamanlardaki yağız savaşçı havasıyla dedi. - Attila İlhan

[sıfat]

• Yağsı

[sıfat]

• Yağışı olan

  Yağışlı havalarda boydan boya gerili iki kalın ipe serer çarşafları, çamaşırları. - Yusuf Atılgan

• Yağışı çokça olan

  Ekvator çevresi yağışlı bölgelerdendir.

[isim]

• Yağılaşmak işi

[nesnesiz]

[-le]

• Düşman olarak karşı karşıya gelmek, savaşa tutuşmak

[sıfat]

• Yağışı olmayan, kurak

[isim]

• Yağış olmama durumu, kuraklık

[isim]

• Belirli bir zamanda, belirli bir yere düşen yağış miktarını ölçmeye yarayan alet, yağmurölçer, plüviyometre