[sıfat]

• Üstünde kar bulunan

  Baş pınarın karlı suyun içelim / Gurbet kalesini tezce geçelim - Halk türküsü

• Kar yağan

  Kışın çok karlı, tipili günlerinden başka günlerini günahı kadar sevmezdi. - Osman Cemal Kaygılı

[sıfat]

• Kârı olan, kazançlı

  Şimdi ayrıntılara girmeyelim. Kitapta yazılanlara inanmak, inanmamaktan çok daha kârlıdır. - Nazım Hikmet

[sıfat]

• İşsiz, boş gezen, avare (kimse)

  Develer daylak / Sevenler aylak / Sen kimin yârisin / Her yanın oynak - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• aylak adam işidir
• aylak olmak

[isim]

• Sadeyağ ile pişirilen bir tür kabak veya patlıcan yemeği

[isim]

[kimya]

• Atom numarası 50, atom ağırlığı 118,7, yoğunluğu 7,29 olan, 232 °C'de eriyen, gümüş beyazlığında, kolay işlenebilen, yumuşak bir element (simgesi Sn)

• Kalaylanmış bir kabın üzerindeki alaşım tabakası

  Pencereye, elinde yeni kalaydan çıkmış bir bakır sahanla orta yaşlı kadın geldi. - Osman Cemal Kaygılı

[mecaz]

• Aldatıcı görünüş

[argo]

• Sövme, küfür

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalayı basmak

[isim]

• Yüksek tutulan veya sayılan birinden gelen iyilik, lütuf, ihsan, atıfet, inayet

[isim]

[halk ağzında]

• Hayvanların eskiyen nallarının çivilerini değiştirme işlemi

• Pay

[isim]

[eskimiş]

• Silah

[kaba konuşmada]

• Erkeklik organı

[isim]

• Hayvanların su içtikleri taş veya ağaçtan oyma kap

  Bir de hayvanları sulamak için yalak vardı. - Halikarnas Balıkçısı

• Akan suyun çevreye sıçramasını veya akıp gitmesini önlemek için çeşme, musluk vb.nin altına konulan delikli taş tekne

  Az ileride yolun solunda, küçük bir çeşmenin suyu, önündeki yalağa dökülüyordu. - Necati Cumalı

[coğrafya]

• Buz yalağı

[sıfat]

[halk ağzında]

• Boşboğaz, söz taşıyan

[isim]

[hayvan bilimi]

• Büyük piliç

[isim]

[halk ağzında]

• Ağıl

• Dağ sırtlarında davarların yatırıldığı düz, rüzgâr almayan kuytu yer

[sıfat]

• Ayrılmış

  Yandan ayrık, tek tük gümüş pırıltılı saçları. - Yusuf Ziya Ortaç

• Ayrı tutulan, başkalarına benzemeyen, ayrıcalı, müstesna

• Kural dışı

• Düzgün ve uygun olmayan, çarpık

  Apış arasına fazla tülbent ve mermerşahi tıkarak bebeği çarpık ve ayrık bacaklı, tenasüpsüz olmaktan korur. - Refik Halit Karay

[isim]

• Ayrık otu

[isim]

• Birine, görevi karşılığı olarak veya geçimi için her ay ödenen para, maaş

  Ordu ve hükûmet aylıklarımızın bir kısmıyla altın alırdık. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Bir ay içinde olan

  Aylık ücretin ödenmesi de garip bir biçim almıştı. - Adalet Ağaoğlu

[sıfat]

• Bir ay süren, mahiye

  Aylık iş.

[sıfat]

• Ayda bir kez yapılan veya çıkan

  Aylık toplantı. Aylık rapor. Aylık dergi.

[sıfat]

• Belirli aydan beri var olan

  Üç aylık çocuk.

[zarf]

• Bir ay için

Ata Sözleri ve Deyimler

• aylığa geçmek
• aylık almak
• aylık bağlamak
• aylık vermek

[sıfat]

• Yerden uzaklığı az olan, yüksek karşıtı

  Kaşlarını çatarak bakakaldı dairenin alçak balkonuna. - Elif Şafak

• Aşağıda olan, yüksek olmayan (yer)

• Kısa (boy)

  Alçak boylu bir adam.

[mecaz]

• Bile bile en kötü, en ahlaksızca davranışlarda bulunan, aşağılık, soysuz, namert, rezil, hain

Ata Sözleri ve Deyimler

• alçaktan uçmak
• alçak uçan yüce konar, yüce konan alçak uçar
• alçak yerde tepecik kendisini dağ sanır
• alçak yerde yatma sel alır, yüksek yerde yatma yel alır
• alçak yer yiğidi hor gösterir

[isim]

[tarih]

• Osmanlı ordusunda öncü görevi

[isim]

[hayvan bilimi]

• Etoburlardan, sürü hâlinde yaşayan, kurttan küçük bir yaban hayvanı (Canis aureus)

  Korkunç geceler, çakalların ulumaları, köpeklerin haykırışları bu ruhu da karartan gecelerde sinirleri büsbütün gevşetiyor. - Etem İzzet Benice

[argo]

• Kurnaz, yalancı, düzenci, aşağılık kimse

[sıfat]

[halk ağzında]

• Titiz, huysuz

[sıfat]

[halk ağzında]

• Görgüsüz