[sıfat]

• Güç, etki veya beceri bakımından alışılmışın üzerinde olan (kimse)

  Sen yaman bir inkılapçı olacaksın Yıldız. - Aka Gündüz

• Kötü, korkulan (kimse)

• Alışılmadık, olağanın dışında

  Köhne çatısı yaman bir gürültü ile birdenbire sarsıldı. - Ercüment Ekrem Talu

[isim]

• Yamanmak işi

[nesnesiz]

• Yamalanmak

[-e]

[nesnesiz]

• Kötü bir şey veya kimse birinin üstünde kalmak, yük olmak, yükletilmek

  Kız o oğlana yamandı. Bu kedi bize yamandı.