[sıfat]

• Yanında başkaları bulunmayan

  Sokaktaki yalnız çocuk.

[zarf]

• (ya'lnız) Yanında başkaları olmayarak

  İki refik, sevgili arkadaşlarını yalnız bırakmak istemediler. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

[zarf]

• (ya'lnız) Yalnızca

  Kendisini yalnız Bombay'a kadar götürecek tren parası vardı. - Falih Rıfkı Atay

[bağlaç]

• Ama

  Giderim yalnız arkadaşlarımı isterim. Güzel yalnız biraz renksiz.

[isim]

[ruh bilimi]

• Toplumsal ilişkilerden yoksun veya yoksun bırakılan kişi

[isim]

• Yalnız olma durumu, kimsesizlik

  Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir / Gittikçe artıyor yalnızlığımız - Cahit Sıtkı Tarancı

• Kimse bulunmama durumu, ıssızlık, tenhalık

[zarf]

• Yalnız olarak

• Tek başına

  Ona vefasızlıkta biraz düşünceli davranmayı yararlı buluyor, yalnızca bulduklarında yeni başkana pek uysal davranıyorlardı. - Memduh Şevket Esendal

• (ya'lnızca) Belli durumun, şartın veya işin dışına çıkmaksızın, yalnız, ancak, tek, sırf, salt, sadece

  Yalnızca duygulara, sezgilere başvurmak yanıltıcı olabilir. - Nermi Uygur

[sıfat]

• Yalnızcılık siyasetini izleyen (devlet), infiratçı

[isim]

• Yalnızlaşmak işi

  Şehirler kalabalıklaştıkça insanların yalnızlaşması başka nasıl açıklanabilir? - İsmet Özel

[nesnesiz]

• Yalnız duruma gelmek, tenhalaşmak

  Armut ağaçlarının seyrekliğinde kurulu çadırlar, ay ışığında yalnızlaşıyordu. - Mustafa Necati Sepetçioğlu

[isim]

• Uluslararası konulara ve anlaşmazlıklara katılmama siyaseti, infiratçılık

• Bir ülkenin dış ekonomik ilişkilerini keserek kendi sınırları içinde tek başına bir ekonomi siyaseti izlemesi, infiratçılık