[isim]

[eskimiş]

• Olma, meydana gelme

Ata Sözleri ve Deyimler

• vuku bulmak

[isim]

• Kalbin, gevşeyip kasılmasından ileri gelen atım hareketi

[isim]

• Kadınların kullandığı, şapka, taç, toka ve benzerlerinde bulunan, yüzü örten, ince hafif tül

  Bu ince, siyahlı kadın, yüzünü tüller, vualetler gerisine saklamıştır. - Selim İleri

[sıfat]

• Çarpık, çarpılmış

[isim]

• Vurmak işi

  O adi herife vurmana içerlemiş de değilim. - Ahmet Ümit

[isim]

[eskimiş]

• Sevgiliye kavuşma

Ata Sözleri ve Deyimler

• vuslata ermek

[isim]

• Silahla yaratılan kargaşalık

  O vurtut içinde o da gitti.

[zarf]

• Uzun uzun çekişerek, sıkı pazarlık ederek

  Vurtut, bir milyon liraya aldım.

[-e]

• Elini veya elinde tuttuğu bir şeyi bir yere hızla çarpmak

  Masaya vurmak. Birinin başına vurmak.

[-i]

• Ses çıkarmak için bir şeyi başka bir şey üzerine hızlıca çarpmak

  Kapılarını vurmadan, kartını göstermeden, kademeye aldırmadan odalara giriyor. - Refik Halit Karay

• Etkisi bir yere kadar uzanmak

• Duyulmak, hissedilmek

• Üzerinde görünmek, üzerine düşmek, yansımak, aksetmek

  Yıkık damından içeriye parça parça güneş vurur. - Refik Halit Karay

• Olumsuz yönde etkilemek

  Kriz kitap dünyasını da vurdu.

[-e]

[-i]

• Hızla değmek, çarpmak

  Kolumu duvara vurmuşum.

• Sürmek

  Duvara boya, tahtaya cila vurmak. Yakı vurmak.

• Takmak, koymak, bağlamak

  Seni buradan ellerine kelepçe, ayaklarına zincir vurup öyle götürecekler! - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Bağlama, ilişkilendirmek

  Bohçacı ve yazmacı kadınların tuhaflığına vurarak etrafını alırlar. - Refik Halit Karay

• Olduğundan başka biçimde görünmek

  Deliliğe vurmak.

[nesnesiz]

• Batıcı veya kesici cisimleri saplamak, kakmak

  Bıçak vurmak.

[nesnesiz]

• Uygulamak, basmak, koymak

  Damga vurmak.

• Ses çıkarmak, ses vermek, çalmak

[-i]

• Amaçladığı şeye rast getirmek

[-i]

• Hızla çarpmak

  Ayağını güm güm yere vurarak.

[-i]

• Silahla yaralamak, öldürmek

  Bir gün kızı kurtarmışlar, ayıyı vurmuşlar. - Halide Edip Adıvar

• Dokunmak, hasta etmek

  Bizim evin bacası çekmiyor. Bütün kış, maaile kömür vuruyor bizi bu yüzden. - Nazım Hikmet

[nesnesiz]

• Soğuk, dolu vb. ürünlere zarar vermek

  Dolu, bu yıl ekinlerin çoğunu vurmuş. - Fikret Otyam

[nesnesiz]

• Kalp, vuru durumunda olmak, çarpmak

  Kalbi öylesine kopacakmış gibi vuruyordu. - Haldun Taner

• Piyango vb. çıkmak, isabet etmek

[-i]

• Desteklemek, dayamak

  Akşam olunca kapının desteğini vurduk.

• Çıkmak

  Su dışarı vurdu.

• Sırtına, omzuna yerleştirmek

  Hamalın biri sırtına koca bir ayna vurmuş götürüyordu. - Haldun Taner

• Bir şeyi başka bir şey üzerine koymak

• Tavla oyununda pulu kırmak

[mecaz]

• Manevi olarak yaralamak

[argo]

• İçki içmek

[argo]

• Kadeh tokuşturmak

[-i]

[argo]

• Herhangi bir biçimde haksız yoldan para almak, soymak

  Birinin on milyon lirasını vurmak.

[-e]

[-i]

[matematik]

• Çarpma işlemini yapmak

  İkiyi dörde vurursak sekiz eder.

Ata Sözleri ve Deyimler

• vur abalıya
• vur aşağı tut yukarı
• vur dediyse öldür demedi
• vurduğu yerden ses gelmek
• vurdukça tozumak
• vur patlasın, çal oynasın
• vurup kafayı yatmak (veya uyumak)

[isim]

• Polisi ilgilendiren olay veya olaylar

  Vukuat aramaya giden, hadise çıkmıyor diye üzülen ... bir adamım. - Refik Halit Karay

[eskimiş]

• Olanlar, olan bitenler

[isim]

[eskimiş]

• Ulaşma, varma

Ata Sözleri ve Deyimler

• vusul bulmak

[isim]

[spor]

• Raket

[isim]

• Ateşleme bozukluğu veya yanmanın sıra dışı olması sebebiyle bir motorun içinden gelen gürültü

[isim]

• Vurunmak işi

[isim]

• Vurulmak işi

  Kapının hızlı hızlı vurulmasıyla sıçrayarak uyandı. - Ayşe Kulin

[sıfat]

• Vurularak çalınan (çalgı)