[isim]

• Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse

• Milletvekili

• Bir görevde, asıl görevlinin yerine bakan kimse

[eskimiş]

• Bakan

  Hanın avlusundan sokağa vekil ve sefir otomobillerine taş çıkartacak bir lüks otomobil yürüdü. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Vekillik

  İtimat edilir, kanundan, hukuktan anlar birisine umumi bir vekâlet vereceğim. - Aka Gündüz

[eskimiş]

• Bakanlık

  Her vekâlet ya iki odadır ya üç, her odada ya beş gaz sandığından masa vardır ya on. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• vekâlet etmek

[isim]

• Vekil olma durumu, asalet karşıtı

• Birinin yerine iş görme yetkisi, naiplik

  1916 sonlarında Mustafa Kemal ikinci ordu komutan vekilliğine atanmıştır. - Falih Rıfkı Atay

• Bakanlık

  Hükûmetten ne mebusluk ne de vekillik isteği var. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

• vekillik etmek

[zarf]

• Vekil olarak, asaleten karşıtı

  Vekâleten atamak.

[isim]

[hukuk]

• Bir kimsenin vekil olduğunu bildiren, noterlik tarafından onaylanmış belge

[isim]

[matematik]

• Doğrultusu, yönü, uzunluğu belirli olan ve bir ok işaretiyle gösterilen doğru çizgi

[fizik]

• Büyüklüğü ile yönü olan nicelik

[tıp]

• Enfeksiyon etkenini bir konaktan diğerine aktaran genellikle eklem bacaklı, omurgalı veya omurgasız taşıyıcı canlı

[isim]

[eskimiş]

• Kesedar

[isim]

• Vekilharç olma durumu

• Vekilharç makamı

  Şu parayı al da ben vekilharçlıktan isterim. - Abdülhak Şinasi Hisar