[sıfat]

• Uçmuş, soluk

  Musikimiz, bizim durgun ruhumuzun, sakin düşüncelerimizin, uçuk benzimizin tercümanıdır. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

• Açık (renk)

  Uçuk siyah renkli çarşaf pelerinin önü açık. - Peyami Safa

• Hafif, belirsiz

  Ruhsar Hanım uçuk bir gülümsemeyle kapıya süzüldü gitti, birkaç saat içinde birkaç yıl daha yaşlanıvermiş kadıncağız. - Attila İlhan

[mecaz]

• Abartılı, çok yüksek, çok fazla

[mecaz]

• Deli dolu

[isim]

[tıp]

• Ateşli hastalıklar, ruhsal bunalımlar veya korku sonucu genellikle dudakta beliren kabarcık

[isim]

• Uçuk olma durumu

  Gözlerinin rengi fark edilemeyen uçukluğu beni titretti. - Hüseyin Cahit Yalçın

[isim]

• Uçuklamak işi

[nesnesiz]

• Uçuk (II) oluşmak

  Dudaklarım uçuklamış da kurumuş yaraları tekrar açılmışçasına acıdı. - Refik Halit Karay

[isim]

• Uçuklaşmak durumu

[nesnesiz]

• Rengi soluklaşmak