[isim]

• Genellikle uzun bir nesnenin incelerek biten son ve sivri noktası

  Bu resmin iki gözü bir makasın ucu ile oyulmuştu. - Aka Gündüz

• Bir şeyin baş veya son noktası

• Bir şeyin kenarı

  Kırk kişilik bir masanın bir ucunda, üç kişiyiz. - Refik Halit Karay

• Dış kenar, periferi

• Bir uzaklığın son noktası

  İstikbal, bu yolun ucundan bir güneş gibi doğuyor. - Falih Rıfkı Atay

• Bir şeyin başı, tepesi

• Kurşun kalemlerde yazmayı sağlayan kömürden yapılan madde

[sıfat]

• Bir şeye gereğinden çok fazla bağlanan, önem veren, ekstrem

[tarih]

• Türk devletlerinde genellikle sınır boylarındaki eyalet ve sancak

Ata Sözleri ve Deyimler

• ucu (herhangi birine) dokunmak
• ucu bucağı olmamak (veya görünmemek)
• ucu bucağı yok (veya kayıp)
• ucunda (bir şey) bulunmak
• ucundan tutmak
• ucunu bulmak
• ucunu kaçırmak
• ucu ortası belli olmamak
• uç vermek

[sıfat]

• Uçmuş, soluk

  Musikimiz, bizim durgun ruhumuzun, sakin düşüncelerimizin, uçuk benzimizin tercümanıdır. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

• Açık (renk)

  Uçuk siyah renkli çarşaf pelerinin önü açık. - Peyami Safa

• Hafif, belirsiz

  Ruhsar Hanım uçuk bir gülümsemeyle kapıya süzüldü gitti, birkaç saat içinde birkaç yıl daha yaşlanıvermiş kadıncağız. - Attila İlhan

[mecaz]

• Abartılı, çok yüksek, çok fazla

[mecaz]

• Deli dolu

[isim]

[tıp]

• Ateşli hastalıklar, ruhsal bunalımlar veya korku sonucu genellikle dudakta beliren kabarcık