[isim]

• Tanrı'ya göre insan

  Kul ile Tanrı'nın arasına girilmez.

[tarih]

• Köle

  Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. - Halide Edip Adıvar

[tarih]

• Karavaş

Ata Sözleri ve Deyimler

• kula kul olmak
• kul etmek
• kul köle olmak
• kul kusursuz olmaz
• kul olmak
• kul sıkışmayınca (veya daralmayınca veya bunalmayınca) Hızır yetişmez
• kulunuz

[sıfat]

• Erdemleri bakımından çok büyük, yüce

  Aile uluları arasında buna bir çare bulmak için dertleşmeler olur. - Reşat Nuri Güntekin

• Çok yüksek, çok büyük olan (şey)

  Dökülen meyvelerinden fazla, açılmış çiçekleri bulunan bir ulu ağaç. - İbrahim Alâeddin Gövsa

[isim]

• Konya iline bağlı ilçelerden biri

[zarf]

• "Tam yerine denk gelmek, uygun gelmek, yakışmak" anlamlarındaki cuk oturmak deyiminde geçen bir söz

[isim]

• Su katmanına varıncaya kadar derinliğine kazılan, genellikle silindir biçiminde, çevresine duvar örülen, suyundan yararlanılan çukur

  Kahveci Salih eğilmiş, az evvel sarkıttığı gazozları kuyudan çıkarıyordu. - Haldun Taner

• Toprağa kazılan derince çukur

  Kireç kuyusu.

[mecaz]

• İçinden çıkılamayan durum veya yer

[madencilik]

• Yer altındaki iş yerlerine ulaşmak için açılmış ve kesit boyutları derinliğine oranla sınırlı, düşey veya düşeye yakın bağlantı yolu

Ata Sözleri ve Deyimler

• kuyu açmak
• kuyudan adam çıkarmak
• kuyu gibi
• kuyusunu kazmak

[isim]

• Dış uyaranlara karşı bilincin, bütünüyle veya bir bölümünün yittiği, tepki gücünün zayıfladığı ve her türlü etkinliğin büyük ölçüde azaldığı dinlenme durumu

  Hiç kimse bir diğerinin yerine karnını doyuramaz, hiç kimse bir başkasının uykusunu uyuyamaz. - İsmet Özel

[mecaz]

• Çevrede olup bitenin farkında olmama, gaflet, aymazlık

[mecaz]

• Doğada görülen sükûnet durumu

  Kış süresince uykuda olan ağaçlar, baharla birlikte uyandı.

[mecaz]

• Gerçeği görememe, aymazlık

Ata Sözleri ve Deyimler

• uyku (veya uykusunu) çekmek
• uyku basmak (veya bastırmak)
• uyku dağıtmak
• uykuda olmak
• uyku durak yok
• uyku gözünden akmak
• uyku kestirmek
• uyku nedir bilmeden
• uykusu açılmak (veya dağılmak)
• uykusu başına sıçramak
• uykusu bölünmek
• uykusu gelmek
• uykusu kaçmak
• uykusunu almak
• uyku tutmamak
• uyku vermek (veya getirmek)
• uykuya dalmak
• uykuya varmak
• uykuya yatmak

[isim]

[anatomi]

• Kalçadan dize kadar olan bacak bölümü

  Kalçalarının ve uyluklarının her basamakta aldığı şekil, kalbinde dayanılmaz heyecanlar alevlendiriyordu. - Ömer Seyfettin

[sıfat]

• Uyku gereksinimi olan

  Gözleri her zaman uykuludur. - Sait Faik Abasıyanık

• Uyku sersemi olan

  Uykulu gözlerini kırpıştırarak çöp tepelerine doğru yürüdüler. - Lâtife Tekin

[zarf]

• Uyku sersemi olarak

[isim]

• Kasaplık hayvanların timüs ve pankreas bezlerine verilen ortak ad

[halk ağzında]

• Kundaktaki çocukların avucunda biriken kir

[halk ağzında]

• Karaciğer

[halk ağzında]

• Dalak

[isim]

• Kuyu kazmayı iş edinmiş kimse

• Özel olarak açılan kuyulara inerek lüle taşını çıkaran kimse

[isim]

• Uykuyu seven, çok uyuyan kimse

[isim]

• Kuyucunun yaptığı iş

[isim]

• Uykucu olma durumu