[isim]

• Utanma duygusu

[isim]

[müzik]

• Klasik Türk müziği araçlarından, iri karınlı, kirişli, mızrapla çalınan bir çalgı

  Ferhunde, burada sevdiği bir ut muallimiyle evlenip bahtiyar olmuştu. - Reşat Nuri Güntekin

[sıfat]

• İffetli

[isim]

• Utmak işi

[isim]

• Yengi

[isim]

[gök bilimi]

• Merkür

[-i]

[eskimiş]

• Yenmek

• Ütmek (II)

[isim]

• Utanmak durumu, arlanma, teeddüp

  İradesizliğimden utanma duymamaya da alıştım. - Refik Halit Karay

[nesnesiz]

• Onursuz sayılacak veya gülünç olacak bir duruma düşmekten üzüntü duymak, mahcup olmak

  Düğün sofrasında kendisinden başka böyle çatal tutanı göremeyince pek utandı. - Aka Gündüz

[-den]

• Sıkılmak

  Hayır, edebiyattan değil, karşısında şimdiden aczini duyduğum okuyucudan utanıyorum. - Ahmet Haşim

[-den]

• Çekinmek

  Birbirimizden utanarak karşı karşıya on dakika sustuk. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• utananın oğlu kızı olmamış
• utanıp sıkılmadan

[isim]

• Utulmak işi

[sıfat]

• Muzaffer

[isim]

• Utanma, hicap

  O zaman tuhaf bir utanca düşüp şaşırır, başımı önüme eğerdim. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• utancından yere geçmek
• utancından yerin dibine girmek
• utanç duymak
• utanç vermek

[isim]

[müzik]

• Ut yapan veya satan kimse

• Udi

[-e]

[halk ağzında]

• Utma işi yapılmak veya utma işine konu olmak

[isim]

• Utanma işi

[sıfat]

• Utanması olmayan, sıkılmaz, yüzsüz, arsız

  Utanmazlık siyasetinin veya utanmaz siyasinin önünde sonunda foyası meydana çıkar. - Burhan Felek