[isim]

• Aktarın yaptığı iş

[isim]

• Akran olma durumu

[sıfat]

[argo]

• Çok ağır

  Yapabilse, bir an evvel kurtulmak isterdi bu kantarlı külfetten. - Elif Şafak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kantarlıyı savurmak

[isim]

• Işık olmama durumu

  Karanlıkta duyduğumuz çam kokularına artık yakınlaştığımız denizin rutubeti karışıyordu. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[sıfat]

• Işıksız

[mecaz]

• Üzüntü, sıkıntı, perişanlık

  Demiştim ya, bütün memleketi bir yas karanlığı kaplamıştı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[sıfat]

[mecaz]

• Yasalara, töreye uygun olmayan

  Bu karanlık işlerin hesabını sorarlar. - Memduh Şevket Esendal

[sıfat]

[mecaz]

• Gereğince anlaşılıp bilinemeyen, ne olacağı, sonu belli olmayan (durum)

  Fahri'nin gözlerinde karanlık bir ifade var, umutsuzluk, öfke karışımı bir şey. - Ahmet Ümit

[sıfat]

[mecaz]

• Karışık

Ata Sözleri ve Deyimler

• karanlığa gömülmek
• karanlığa kalmak
• karanlığı deşmek (veya yırtmak)
• karanlık basmak (veya çökmek)
• karanlık etmek
• karanlık kesilmek
• karanlıkta göz kırpmak

[sıfat]

• Üzerine katran sürülmüş olan

• İçine katran karışmış veya karıştırılmış olan

• Birleşiminde katran olan

[-i]

• Anırmasını sağlamak

[-i]

[-den]

• Atma işini yaptırmak

  Osman, babamı zindana attırmış ve ihtiyarın orada ölmesine sebep olmuştu. - Necip Fazıl Kısakürek

[isim]

• Kırklamak işi

[sıfat]

• Her zaman kırıtan

[isim]

[zarf]

• Kıtlama

  Topal, kahvesini kesme şekerle kırtlama içerdi çokluk. - Orhan Kemal

[isim]

[tıp]

• Saçkıran

[-i]

• Bir şeye kın yapmak

• Bir şeyi kınına geçirmek

[sıfat]

• Herhangi bir kırat değerinde olan (taş)

  On kıratlık pırlanta.

[mecaz]

• Herhangi bir nitelikte, değerde olan

[-i]

• Isırmak

[mecaz]

• İncitmek

[-i]

• Bir şeyi eğip zorlayarak yerinden çıkarmak veya çıkarmaya çalışmak

  Ağacın dalını kanırmak.

  Çiviyi kanırmak.