[sıfat]

[argo]

• İşe yaramayan (kimse)

[isim]

[hayvan bilimi]

• Zar kanatlılardan, uzun gövdeli, uzun duyargalı, kurtçuk evresini tarım bitkilerine zarar veren böcekler üzerinde geçiren bir tür böcek (Ichneumon)

[isim]

[hayvan bilimi]

• Yumurtadan çıkan kelebek kurtçuklarının ilk durumu

[isim]

• Çevresinde kertikler bulunan ve işlenecek parça üzerine bastırılarak bu kertiklerin izini parçaya basmaya yarayan çelik disk

• Pulların veya metal paraların kenarındaki kertikleri oluşturan çıkıntılardan her biri

  Bu pulların tırtıllarından biri kopmuş.

• Palet

• Bir şeyin kenarına çizilen zincir gibi çiçeklerden yapılan süs

• Maraş işi veya diğer elbise nakışlarında kullanılan altın, gümüş gereç

Ata Sözleri ve Deyimler

• tırtıl çekmek
• tırtıl kesmek

[isim]

• Çentik

[sıfat]

• Tırtığı olan

  Ölgün sesi pürtüklü bir duvar, tırtıklı bir kâğıt gibi belli belirsiz yükselip alçaldı. - Elif Şafak

[sıfat]

• Kenarlarında tırtıl olan

[sıfat]

• Tırtılı andıran, tırtıla benzeyen, tırtıl gibi, tırtılımsı

[isim]

[bitki bilimi]

• Söğüt, kavak, fındık vb. bitkilerin tırtılı andıran çiçek durumları

[isim]

• Tırtıklamak işi

[isim]

• Tırtıllanmak işi

[isim]

• Tırtıklatmak işi

[isim]

• Tırtıklanmak durumu

[-i]

[argo]

• Aşırmak, çalmak

  Sade bu yolda dört arabası işler. Biletçi belki beş on kuruş tırtıklar diye arabadan arabaya gezer. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

[argo]

• Yankesici

[nesnesiz]

• Tırtıklama işine konu olmak

• Seyrekleşmek

  Yer yer tırtıklanmış, ipince çapkın bıyıkları vardı. - Reşat Nuri Güntekin

[-i]

• Tırtıklama işini yaptırmak