[isim]

[hayvan bilimi]

• Uzun tüylü, özel güreşlerde yararlanılan erkek deve

[sıfat]

• Ütülenmiş, ütü ile buruşuklukları giderilmiş

[sıfat]

• Örtüsü olan

  Ampir koltuklu, keten masa örtülü bir lokantaydı. - Selçuk Erez

• Örtülmüş, bir şey ile kaplanmış

  Yerler yemyeşil ve ıslak bir çimenle örtülü. - Ahmet Haşim

[mecaz]

• Gizli, saklı

[zarf]

[mecaz]

• Açıklama yapmadan, belli belirsiz bir biçimde, müphem

[sıfat]

• Ürküntü veren

[sıfat]

• Üzüntüsü olan, acılı, müteessir

• Üzüntü veren

  Onu güldüren ve bizi ağlatan bu uzun ve üzüntülü oyun feleğin sabrını tüketti. - Yahya Kemal Beyatlı

[zarf]

• Üzüntülü bir biçimde, üzüntülü olarak

  Ara sıra saate üzüntülü bir göz atıyordu. - Peyami Safa

[sıfat]

• Gürültüsü olan

  Dışarıdaki sofadan kalınlı inceli, gürültülü sesler işitildi. - Peyami Safa

• Karışık olaylarla dolu

  Gürültülü bir yaşayış.

[sıfat]

[felsefe]

• Kurgusal

[sıfat]

• Bölüntüsü olan

[sıfat]

• Döküntüsü olan

  Ortalıkta yorgan, döşek, sandık, sepet tıpkı yangından kaçmış ailelerin döküntülü, bıkkın tablosu... - Çetin Altan

[tıp]

• Deride döküntü ile görülen, döküntü ile beliren (hastalık)

[sıfat]

• Başını başörtüsü ile örtmüş olan (kadın)

  Beyaz başörtülü hanımlar, hep büyük iyilik yükü taşıyorlar gibi ağır ve yavaştılar. - Abdülhak Şinasi Hisar

[sıfat]

• `Gümbürtü` sesi çıkaran

  Gerilimli, gümbürtülü bir dönem yaşıyordum. - Çetin Altan