[isim]

• Bir işi yapabilme gücü, kudret, iktidar

[mecaz]

• Sözü geçerlik, istediğini yaptırabilme gücü, nüfuz

[toplum bilimi]

• Bir bireyin, bir toplumun, başka birey, küme veya toplumları egemenliği, baskısı ve denetimi altına alma, hürriyetlerine karışma ve onları belli biçimlerde davranmaya zorlama yetkisi veya yeteneği

[isim]

[hayvan bilimi]

• Kuzey Avrupa'da yaşayan, geniş dallı boynuzları olan, iri bir tür geyik

[sıfat]

• Saçı dökülmüş olan (kimse)

  Simitçi kumraldı, saçları dökülmüştü, evet basbayağı keldi adam. - Ahmet Ümit

[mecaz]

• Çıplak (doğa), yaprakları dökülmüş (bitki)

  Yükselip alçalıyor, kel tepelerin etrafını dönüyordu. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Gelişmemiş, cılız (bitki)

  Kel bir ağaç.

[mecaz]

• İçinde az eşya bulunan

Ata Sözleri ve Deyimler

• kel başa şimşir tarak
• kele köseden yardım olmaz
• keli görünmek
• keli kızmak
• keli körü toplamak
• kelin ayıbını takke örter
• kelin merhemi olsa başına sürer (veya kelin medarı olsa kendi başında olur)
• kel ölür, sırma saçlı olur, kör ölür badem gözlü olur
• kel yanında kabak anılmaz

[isim]

• Engel

Ata Sözleri ve Deyimler

• ket vurmak

[isim]

[eskimiş]

• Kuvvet, kudret

[sıfat]

• Bütün çizgileri belirgin olan, gözün bütün ayrıntılarıyla algılanan, iyi görünen

• İyi duyulan (ses)

• Kesintilerden sonra geri kalan miktarda olan, safi

  Bin beş yüz net veriyorlardı, vergi, sigorta çıktıktan sonra. - Haldun Taner

[mecaz]

• Açık seçik olan, anlaşılmaz yanı bulunmayan

  Hayatını didik didik etmek, son beş altı yıllık çizgisini net olarak ortaya çıkarmak istiyordu. - Tarık Buğra

[isim]

[spor]

• Tenis, masa tenisi gibi oyunlarda servis atışlarında topun karşı sahaya geçerken fileye değdiğini belirtmek için kullanılan bir söz

[isim]

• Uygun bulmama, geri çevirme, kabul etmeme

  Dostundan ve ötekilerden kuvvetli bir ret bekliyordu. - Peyami Safa

• Aile bireylerinden birinin sorumluluğunu üstünden atma, varlığını tanımama, aileden saymama

  Evlatlıktan ret.

[sıfat]

• Eşi olmayan, biricik, yegâne

  Hamit, biliyorsunuz edebiyatımızın tek dâhisidir. - Yusuf Ziya Ortaç

• Kadeh içinde belirli ölçüde olan (içki)

[isim]

• Birbirini tamamlayan veya aynı türden olan nesnelerden her biri

  Garsona umutsuzca bir göz attıktan sonra eldiveninin sol tekini çıkardı. - Rıfat Ilgaz

[zarf]

• Önüne getirildiği cümleye istek ve özlem kavramı katar

  Tek yesin de ne isterse yesin. Tek çalışsın da isterse arada yaramazlık da etsin.

[zarf]

• Yalnızca

  Bunun için tek bir yol var.

[mecaz]

• Hiç, hiçbir

  Tek kelime konuşmadan bu yokuşu indik. - Refik Halit Karay

[matematik]

• İki ile bölünemeyen (sayı)

  Üç, beş, yedi ... tek sayılardır.

Ata Sözleri ve Deyimler

• tek dalmak
• tek elden
• tek geçmek
• tek kale oynamak
• tek kürekle mehtaba çıkmak
• tek sıra olmak

[sıfat]

• Sessiz, hareketsiz, uslu

Ata Sözleri ve Deyimler

• tek durmak
• tek durmamak

[isim]

• Türlü metallerden yapılmış, kopmaya karşı bir direnç gösteren ince uzun nesne

  Gelin teli. Telgraf teli.

[sıfat]

• Bu nesneden yapılmış veya bu nesne biçiminde olan

  Tel kafes. Tel çivi.

• Tencere, çaydanlık vb.ni ovarak temizlemek için kullanılan nesne

• İnsan saçını oluşturan ipçik

  İki açık sarı tel terli alnımızın üstüne yapışmıştı. - Sait Faik Abasıyanık

[biyoloji]

• Bazı organizmaların demet durumundaki oluşumunu meydana getiren ipçiklerin her biri, lif

Ata Sözleri ve Deyimler

• tel çekmek
• teli kırmak
• teller takmak
• tel takınmak

[isim]

• Telgraf

Ata Sözleri ve Deyimler

• tel çekmek

[isim]

• İnsan vücudunun dış yüzü, cilt

[eskimiş]

• Vücut

[isim]

• Derinin gözeneklerinden sızan, kendine özgü bir kokusu olan, yapışkan, renksiz, tuzlu sıvı, arak (I)

  O kadar sırsıklam ter içinde idi ki cesaret edemedi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• ter alıştırmak
• ter atmak
• ter basmak
• ter boşanmak
• ter dökmek
• tere batmak
• terini soğutmak

[isim]

• Yankı

[isim]

[anatomi]

• İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm

• Giyside vücudun bu bölümünü saran parça

  Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu. - Osman Cemal Kaygılı

• Makinelerde tutup çevirmeye, çekmeye yarayan ağaç veya metal parça

[anatomi]

• Koyun, dana, kuzu vb.nde ön ayağın üst bölümü

[bitki bilimi]

• Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal

[müzik]

• Bazı çalgıların elle tutulan sap bölümü

• Koltuk, divan vb.nin yan tarafında bulunan dayanmaya yarayan parça

• Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri, dal (I), kısım, şube, branş

  Türk Dil Kurumunun bilim ve uygulama kolları.

[tarih]

• Karakol

  Lakin böyle kardan yolların örtüldüğü bu gecede, koldan korku yoktu. Rahatça eğlenebilirlerdi. - Refik Halit Karay

• İş takımı, ekip, grup

  Öteki koldaki iki hamlacıdan birisi acınacak bir zayıflıktaydı. - Sait Faik Abasıyanık

[askerlik]

• Kanat

  Sağ kol. Sol kol.

• Dizi, düzen

  Yürüyüş kolu.

[denizcilik]

• Bir halat oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri

Ata Sözleri ve Deyimler

• kola çıkmak
• kol atmak
• kol gezmek
• kol kanat olmak (veya germek)
• kolları kopmak
• kollarını açmak
• kollarının arasına almak
• kollarını sallaya sallaya gelmek
• kolları sıvamak
• kolu kanadı kırılmak
• koluna girmek
• koluna kuvvet
• kolunda altın bileziği olmak
• kol uzatmak
• kol vermek
• kol vurmak

[isim]

• İyice yanarak ateş durumuna gelmiş kömür veya odun parçası

[mecaz]

• Büyük acı, üzüntü, sıkıntı, dert

  Kimseye göstermedikleri bir kor yanar içlerinde. - Çetin Altan

[sıfat]

[mecaz]

• Kırmızı renkli

  Gül tenli, kor dudaklı, kömür sürmeli / Şeytan diyor ki sarmalı, yüz kere öpmeli - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kor dökmek
• kor gibi
• kor gibi yanmak

[isim]

• Giysi yapılan mavi bir tür kumaş, blucin

[sıfat]

• Bu kumaştan yapılan (giysi)

  Kot pantolon.

[isim]

[mimarlık]

• Temel ile zemin arasındaki yükseklik

[isim]

[halk ağzında]

• Yörelere göre değişen ölçüde tahıl alabilen, tahtadan yapılmış bir ölçek