[sıfat]

• Zeki

[sıfat]

• Saçları ağarmaya başlamış (erkek)

  Yeni şube reisi, kırk beşlik, ellilik, kıranta, ağzı kalabalık bir adam. - Memduh Şevket Esendal

• İlerlemiş yaşına rağmen bakımlı, özenli (erkek)

  Masanın başında, güneşten yanmış yüzü, sert ve derin çizgilerle dolu, keskin bakışlı, kıranta bir adam oturuyor. - Esat Mahmut Karakurt

• Kırlaşmış (saç, sakal)

  Erkek, tıraşı uzamış kıranta saçlı, kırk yaşlarında bir köylüydü. - Reşat Nuri Güntekin

[sıfat]

• Kanadı olan

  Senelerden beri leylek görmüyorum. Hatta bu kanatlı yaz seyyahlarının son senelerde İstanbul'a rağbetleri az. - Ahmet Haşim

[isim]

• Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim, silüet

  Az sonra dört atlının karaltısını seçtiler. - Nezihe Araz

• Hafif karanlık

• Leke

[isim]

• Yemek pişirilip satılan yer, aşevi, restoran

  Galata lokantalarının yemekleri üzerine tetkikler yapmaya başlamış. - Ahmet Rasim

[halk ağzında]

• Aşçı

[sıfat]

• Tarağı olan

• Başında tarak bulunan (kuş veya kadın)

• Yol yol nakışlı

  Taraklı kumaş.

• Tarağı geniş olan (ayak)

[isim]

• Sakarya iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

• Nokta konmuş olan, üstünde noktalar olan

  Kırmızı noktalı basma.

[isim]

• Bulunulan yer, çevre

  Ortalık karanlık, bizi kimse görmez, merak etme. - Peyami Safa

• İçinde bulunulan, yaşanılan ev, oda vb. yer

  Artık benim gündelikle çamaşıra, ortalık temizlemeye gitmemden başka çare kalmadı. - Halide Edip Adıvar

• Yeryüzünün görünen bölümü, çevre, etraf

  Ortalıkta güneş olmadığı, hava yine bulutlu olduğu hâlde, tatlı bir aydınlık vardı. - Sait Faik Abasıyanık

• Soyut anlamda yaşanan ortam

  Bu neşe ortalığa sirayet etti. - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

• ortalığı ... götürmek (veya almak)
• ortalığı birbirine katmak
• ortalığı gürültüye (veya patırtıya) vermek
• ortalığı kırıp geçirmek
• ortalık ağarmak
• ortalık düzelmek
• ortalık kararmak
• ortalık karışmak
• ortalık sütliman olmak
• ortalık yatışmak

[sıfat]

• Tornada işlenmiş

• Tornalanmış parçalarla yapılmış

  Tornalı masa.

[isim]

• Bisiklette hareketi arka tekerleğe ulaştıran dişli takımı

[isim]

[denizcilik]

• Geminin ve bağlı bulunduğu limanın adı yazılan, düz veya az yuvarlak kıç bölüm

[sıfat]

• Kalaylanmış (kap)

  Bir salepçinin kalaylı güğümü tütüyordu. - Sait Faik Abasıyanık

• İçinde kalay bulunan

[mecaz]

• Gösterişi ve süsü yapay olan

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalaylı bakır küflenmez

[isim]

• Üzerine yatak konulup yatılan tahta veya metal ev eşyası

  Babam karyolasında arkası üstü, upuzun yatıyordu. - Yusuf Ziya Ortaç

[isim]

[argo]

• Ahlaksız kimse, melun

  Vah vah, aynalı şeydi doğrusu, kayartonun elinden kurtaramadınız. - Refik Halit Karay

[isim]

• Ad veya numara çekilerek oynanan şans oyunlarının genel adı