[isim]

• Kartalmak işi

[-i]

[halk ağzında]

• Zehirlemek, ağılamak

• Otamak

[isim]

• Ortalamak işi

[sıfat]

• İki veya ikiden fazla sayının toplamının toplanan sayıların adedine bölünmesiyle elde edilen (sayı), vasati, averaj

  Ortalama bir hesapla doksan yıllık bir ev demektir. - Memduh Şevket Esendal

[zarf]

• Yaklaşık olarak

[zarf]

• (o'rtalama) Orta yerinden

  Baltayı ortalama vurdu. Ağacı ortalama kesti.

[sıfat]

[argo]

• Kartlaşmış, yaşı geçkin, kartaloz

[isim]

• Şaklatmak işi

[isim]

• Şartlamak işi

[nesnesiz]

• Şarıldamak

• Bağırıp çağırmak, hakaret etmek

  Haznedar çiftliğinin oraya yaklaşınca ela gözlüm birden şarladı. - Osman Cemal Kaygılı

[-i]

• Taş atmak, taşa tutmak

  Hem bağırıyor hem atlıları taşlıyordu. - Yaşar Kemal

• Bir şeyin içindeki taşları ayıklamak

• Taş vb. nesnelerle kumaşı beyazlatmak veya parlatmak

• Metal bir parçayı zımpara ile törpüleyerek yuvasına alıştırmak

• Taş döşemek

[nesnesiz]

[mecaz]

• Üstü kapalı, iğneleyici söz söylemek

  Sen istediğin kadar taşla beni, gene de bir şiirle girişeceğim işe. - Azra Erhat

[-i]

• Aparma işini yaptırmak

[isim]

• Korlaşmak durumu veya biçimi

[isim]

• Kaplatmak işi

[isim]

[bitki bilimi]

• Turunçgillerden, Akdeniz ülkelerinde yetişen, yaprakları sert bir ağaç (Citrus aurantium)

• Bu ağacın turuncu renkli, yuvarlak ve kabuğu güzel kokulu meyvesi

[isim]

• Parlatmak işi

[nesnesiz]

• Güçlü bir ışık çıkarmak, ışık saçmak

  O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak / O benimdir, o benim milletimindir ancak - Mehmet Akif Ersoy

• Bir ışık kaynağından gelen ışınları yansıtmak

  Ayna parlıyor.

• Tutuşup alev çıkarmak

  Pof diye gaz parladı ve zaten seyrek olan kirpiklerimi ütüledi. - Burhan Felek

[mecaz]

• Mevkisi yükselmek

  Nüfuzlu akrabasından yardım ve kendi mizaçgirliği sayesinde bir iki senede parlamış, büyük bir hariciye memuru olmuş. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]

• Ün, san kazanmak, herkesçe tanınmak

  Kendini nasıl müdafaa edebilip yâr ve ağyar nazarında parlayacak? - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Birdenbire öfkelenmek

[mecaz]

• Ortaya çıkmak

  Feride'nin yüzünde bir çocuk sevinci parladı. - Reşat Nuri Güntekin

[nesnesiz]

• Nesneler, iç basıncın etkisiyle ve çoğunlukla büyük ses çıkararak dağılmak, infilak etmek

  Dinamit patladı.

• Yırtılıp açılmak

  Gözlerim gene ayakkabılarıma kaydı, yanları patlamıştı. - Orhan Kemal

• Yarılmak

  Fukaranın hem sağ bileği çıkmış hem davulu patlamıştı. - Reşat Nuri Güntekin

• Görünür duruma gelmek, ortaya çıkmak, yeşermek

  Tomurcuklar patladı.

• Top, taşıt lastiği vb. şeyler değişik nedenlerle havası inmek

[mecaz]

• Ansızın tehlikeli bir şey meydana gelmek

  Harp patlıyor ve askerlere edebiyatçılık, edebiyatçılara askerlik yapmak düşüyor. - Necip Fazıl Kısakürek

[mecaz]

• Çok sıkılmak, sıkıntı ve sabırsızlığını belli etmek

  Sanıyorum ki istimi fazla gelmiş kazanlar gibi hırslarından patlayacaklar. - Osman Cemal Kaygılı

[mecaz]

• Aşırı tepki göstermek

[mecaz]

• Ansızın bir gürültü duyulmak

[teklifsiz konuşmada]

• Herhangi bir durum veya bir değerin yitirilmesine yol açmak, mal olmak

Ata Sözleri ve Deyimler

• patlama!