[isim]

[halk ağzında]

• Çoban köpeklerinin boynuna takılan dikenli demir halka, tasma

[isim]

[bitki bilimi]

• Bitkilerde döllenme sonunda yumurtacıktan oluşan ve yeni bir bitki oluşmasını sağlayan tane

  Bir bez parçasına sardığı boru çiçeği tohumlarını toprağa serpti. - İhsan Oktay Anar

[mecaz]

• Soy sop, döl, nesil, sülale

  Tohumu kurudu.

[mecaz]

• Ortaya bir sonuç çıkaran, bir sonucun oluşmasına sebep olan şey

  Ruhuna ve hafızasına serpilen bu tohumlar onda zamanla çiçeklerini açar ve meyvelerini verir. - Abdülhak Şinasi Hisar

[anatomi]

• Spermatozoit

Ata Sözleri ve Deyimler

• tohuma kaçmak
• tohumu dökülmek

[isim]

• Orta Asya'da kullanılmış olan eski bir Hint-Avrupa dili

[sıfat]

• Bu dille yazılmış olan

[sıfat]

• Tohumu olan

• Tohumla üreyen

[isim]

• Bitki yetiştirmede kullanılan tane, çekirdek, kök, sap vb.nin bütünü

• Tohum saklanan yer

  Patates tohumluğu.

[sıfat]

• Tohum için ayrılan

  Tohumluk buğday.

[isim]

• Döllemek işi

[isim]

• Tohumlanmak işi

[-i]

• Döllemek

• Dişi bir hayvanı, erkeğinden alınan tohumla yapay olarak döllemek

[isim]

• Tohum yetiştiren veya satan kimse

[nesnesiz]

• Tohumlu duruma gelmek

[isim]

• Tohumcunun işi