Teb ile Başlayan Kelimeler

TEB ile başlayan 38 kelime bulunuyor. Başında TEB olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "İçinde teb olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

13 Harfli Kelimeler

TEBEŞİRLENMEK19

12 Harfli Kelimeler

TEBEŞİRLEŞME21, TEBEŞİRLEMEK18, TEBEŞİRLENME18, TEBDİLİMEKAN17

11 Harfli Kelimeler

TEBDİLİHAVA25, TEBESSÜMSÜZ24, TEBEŞİRLEME17

10 Harfli Kelimeler

TEBEŞİRSİZ19, TEBESSÜMLÜ19, TEBEDDÜLAT18, TEBERRÜKEN14

9 Harfli Kelimeler

TEBEŞİRLİ14

8 Harfli Kelimeler

TEBAHHUR19, TEBELLÜĞ19, TEBEDDÜL16, TEBEYYÜN16, TEBERRÜZ15, TEBESSÜM15, TEBERSİZ14, TEBLİGAT14, TEBELLEŞ13, TEBAİYET12, TEBELLÜR12, TEBERRÜK12

7 Harfli Kelimeler

TEBARÜZ14, TEBEŞİR12, TEBRİYE11, TEBERRU10, TEBERLİ9

6 Harfli Kelimeler

TEBLİĞ15, TEBYİZ13, TEBCİL11, TEBŞİR11, TEBDİL10, TEBRİK8

5 Harfli Kelimeler

TEBER7, TEBAA7

TEBER (Kelime Kökeni: Farsça teber)

[isim]

[eskimiş]

  • Balta
  • Bazı dervişlerin taşıdıkları sapı uzun, keskisi ayça biçiminde, küçük ve hafif balta
  • Meşin kesmek için kullanılan araç

TEBAA (Kelime Kökeni: Arapça tebaʿa)

[isim]

[eskimiş]

[hukuk]

  • Uyruk

    Şüphesiz tebaasını mesut eden, koruyan bir kral da değerli bir insandır. - Mehmet Kaplan

TEBRİK (Kelime Kökeni: Arapça tebrīk)

[isim]

  • Kutlama

    Dostlar tebriğe gelip el sıkıyorlardı. - Hüseyin Cahit Yalçın

  • Tebrik kartı

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tebrik etmek

Birleşik Kelimeler: tebrik kartı, tebrik mesajı, bayram tebriği

TEBERLİ

[sıfat]

  • Teberi olan

    Alayın en önünde de elleri teberli, Bektaşi babaları yer alır. - Salâh Birsel

TEBERRU (Kelime Kökeni: Arapça teberruʿ)

[isim]

[eskimiş]

  • Bağış

Ata Sözleri ve Deyimler

  • teberru etmek

TEBDİL (Kelime Kökeni: Arapça tebdīl)

[isim]

[eskimiş]

  • Değiştirme

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tebdil etmek
  • tebdil gezmek
  • tebdili şaşmak

Birleşik Kelimeler: tebdilihava, tebdilimekân, hava tebdili

TEBRİYE (Kelime Kökeni: Arapça tebriʾe)

[isim]

[eskimiş]

  • Aklama, temize çıkarma

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tebriye etmek

TEBCİL (Kelime Kökeni: Arapça tebcīl)

[isim]

[eskimiş]

  • Yüceltme, ululama

    Onlar gürültülü tebcile, pohpoha, alayişe tenezzül etmezler. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tebcil etmek

TEBŞİR (Kelime Kökeni: Arapça tebşīr)

[isim]

[eskimiş]

  • Müjdeleme, muştulama

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tebşir etmek

TEBAİYET (Kelime Kökeni: Arapça tebaʿiyyet)

[isim]

[eskimiş]

  • Kanun, buyruk vb.ne uyma
  • Devlete veya güçlü kişiye bağlanma

TEBELLÜR (Kelime Kökeni: Arapça tebellur)

[isim]

[eskimiş]

  • Billurlaşma
  • Belirme

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tebellür etmek

TEBERRÜK (Kelime Kökeni: Arapça teberruk)

[isim]

[eskimiş]

  • Uğur sayma

TEBEŞİR (Kelime Kökeni: Farsça tebāşīr)

[isim]

  • Toz zerreciklerinden oluşan, çizdiği yerde iz bırakan, beyaz veya açık renkte kireçli kaya
  • Bu maddeden yapılan, kara tahta, duvar vb. yüzeylere yazı yazmak için kullanılan, beyaz veya renkli çubuk

    Tahta başında, elimde tebeşir, sallanıyorum. - Yusuf Ziya Ortaç

TEBELLEŞ

[sıfat]

[halk ağzında]

  • İstenmediği hâlde, birinden veya bir yerden ayrılmayan, gitmeyen, musallat olan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tebelleş etmek
  • tebelleş olmak

TEBYİZ (Kelime Kökeni: Arapça tebyīż)

[isim]

[eskimiş]

  • Bir yazı ile ilgili taslağı temize çekme

    Eserimin tebyizinden artan şu boş deftere gelişigüzel bu satırları yazdım. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tebyiz etmek