[isim]

• Ağırlık sıfırken yatay duran bir kaldıraç koluna dik olarak tutturulmuş bir ibrenin sapmasıyla kütleleri tartan araç

• Tartılacak kütle alttaki çengele takıldığında sarmal bir yaya bağlı olan ve normal olarak sıfırı gösteren bir okun, yanlarda gösterilmiş ağırlık birimleri hizasına gelmesiyle kütle ağırlığını belirleyen bir tür tartı aleti, el kantarı

• Baskül

[eskimiş]

• 56,452 kilogram ağırlığında veya kırk dört okkalık bir ağırlık ve sığa birimi

  İki kantar kireç.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kantara çekmek (veya vurmak)
• kantarın topunu kaçırmak

[isim]

• Meyvenin özü

• Yunan mitolojisinde, içenleri ölümsüzlüğe kavuşturan tanrı içkisi

[bitki bilimi]

• Bal özü

[isim]

• Suda eriyen, alkol ve eterde erimeyen, asit tadında beyaz bir tuz

• Şarap tortusu

[anatomi]

• Diş taşı

[isim]

[halk ağzında]

• Pamuk ipliğini veya bezini bol ve soğuk su ile yıkayarak ağartma işi

[isim]

• Bir şeyin ölçülebilen, sayılabilen veya azalıp çoğalabilen durumu, nicelik

• Ölçü

  Yapılan yardımın miktarı artırıldı.

[isim]

[bitki bilimi]

• Mantarlardan, içinde zehirlileri de bulunan, silindir bir gövde ve üst tarafı şapka biçiminde olan ilkel canlıların genel adı (Fungi)

  Sen domalan bilir misin? Patates gibi bir şeydir, mantar gibi lezzetlidir. - Nezihe Meriç

• Esnek ve sudan hafif olduğundan şişe tapası, cankurtaran simidi, cankurtaran yeleği, ayakkabı tabanı ve daha birçok şeyin yapımında kullanılan, su geçirmeyen, meşe ağacı tabakası

  İpek çorap ve altı mantar iskarpin giymeyen kadınlar âdeta sınıf dışı ve eski biçim insanlardır. - Halide Edip Adıvar

• Bu tabakadan yapılan şişe tapası

• Kaldırıma araçların park edilmesini engellemek amacıyla zemine gömülmüş mantar biçiminde beton yükselti

• Çocukların özel tabanca ile patlattıkları barutlu madde

• Balık ağlarını su yüzünde tutmaya veya olta sarmaya yarayan mantar parçası

• Hayvanların burun ucu

[argo]

• Uydurma söz, yalan

[tıp]

• Mantar hastalığı

[tıp]

• Mantar hastalığına neden olan mikroskobik canlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• mantara basmak
• mantar atmak
• mantar gibi (yerden) bitmek
• mantar gibi üremek

[isim]

[dil bilgisi]

• Fiilin -mak / -mek veya -ma / -me ekleri alan ve ad gibi kullanılan biçimi, eylemlik: al-mak, üşü-mek, bul-ma, gör-me, vb

[isim]

• Sıvacı ve duvarcıların cetvel gibi kullandıkları uzun, ensiz ve düz tahta

[isim]

[hayvan bilimi]

• Kelergillerden bir tür balık

[isim]

[eskimiş]

• Sarık

[halk ağzında]

• Örtü

[isim]

• Veteriner hekim

[isim]

• Eyerin veya palanın üzerine örtülen kilim, halı vb. örtü

[isim]

[matematik]

• Yüz ar (10.000 m²) değerinde yüzey ölçü birimi (ha)

[isim]

[eskimiş]

• Yandaş, taraftar

[ekonomi]

• Senet metninde, senet bedelinin kendisine ödenmesi yazılı olan kişi

[isim]

[halk ağzında]

• Davar ve sığırların boyunlarına takılan ip veya kayış

[isim]

• Köy ve mahallenin yasalarla belirtilmiş işlerini yürütmek için o köy veya mahallede oturanların seçtikleri kimse, köy muhtarı, mahalle muhtarı

  Bir sabah kalktım, sofaya muhtar önde bütün köylü yığılmış. - Halide Edip Adıvar

[sıfat]

[eskimiş]

• Özerk

  Milletin ağzı torba değil ki, iki gözüm, dikesin. Herkes dilediği hikmeti savurmakta muhtardır. - Nazım Hikmet

[sıfat]

[mecaz]

• Her işe burnunu sokan