[isim]

[halk ağzında]

• Burun, burun ucu

• Gelin tacı

• Tezek yığını

[isim]

[eskimiş]

[hukuk]

• Evliliğin sona ermesi, erkeğin karısını boşaması

[isim]

• Elleri yere koyduktan sonra ayakları kaldırıp vücudu üstten aşırtarak öne veya arkaya yapılan dönme hareketi

• Otomobil, kamyon vb. devrilip yuvarlanma

• Uçak, güvercin vb.nin uzunlamasına veya yanlamasına dönme hareketi

Ata Sözleri ve Deyimler

• takla atmak
• takla attırmak

[isim]

[mantık]

• Konusu ile yüklemi aynı olan, biri tümel olumlu, biri tikel olumlu; biri tümel olumsuz, biri tikel olumsuz iki önerme arasındaki bağlantı durumu: `Kimi insanlar fânidir` önermesi `Bütün insanlar fânidir` önermesinin altığı olur

[isim]

• Ak olma durumu

  Ocaktan aklığını yitirmiş bir bezle döndü, yeni gelenin masasını sildi. - Rıfat Ilgaz

• Kadınların makyaj için yüzlerine sürdükleri beyaz bir sıvı, düzgün

[isim]

[eskimiş]

• Salıverme, koyuverme

• Genelleme

[isim]

[eskimiş]

• Vuruşma, birbirini öldürme

• Savaş

[isim]

• Ekmekle karın doyurmak gerektiğinde, ekmeğe katılan peynir, zeytin, helva vb. yiyecek

  Birkaç günlük ekmeğini, katığını köyden getirirdi. - Halikarnas Balıkçısı

• Yağı alınmış yoğurt, ayran

Ata Sözleri ve Deyimler

• katık etmek

[isim]

• Bir işin yapılmasına, gerçekleşmesine emek, bilgi, para vb. ile katılma, yardım

  Her geçen gün ününe, sanatına yeni katkılar getiriyordu. - Necati Cumalı

• Bir şeye katılan başka bir madde

• Metal ve alaşımların hazırlanması sırasında içlerine katılan değişik nitelikteki maddeler

[halk ağzında]

• Düğün günü davetlilerin öğleye kadar gönderdikleri armağan

Ata Sözleri ve Deyimler

• katkıda bulunmak

[sıfat]

• Katlanmış, bükülmüş

  Katlı mendilleri dolaba koydu.

• Katı veya katları olan

  Çok katlı apartmanlarda oturanlar arasında zıtlaşmalar olağan oldu. - Aydın Boysan

[isim]

[hukuk]

• Miras

  Toprakları üzerinde gelmiş geçmiş eski uygarlıkların insancıl kalıtını özümlemişti. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Kalıtım yoluyla geçmiş olan şey

[mecaz]

• Görenekler yoluyla yerleşmiş olan tutum veya davranış biçimi

[sıfat]

[halk ağzında]

• Kalmış, artmış

• Eskimiş

• Evlenme çağı geçmiş, evde kalmış (kız)

• Eksik, noksan

[sıfat]

• Yayvan ve dolgun (yüz)

  Şarap kızılı vurmuş ablak yüzüyle öfkeli girdi içeri. - Orhan Kemal

[isim]

• Ağacı kesme, yarma, yontma vb. işlerde kullanılan ağaç saplı, demir araç

Ata Sözleri ve Deyimler

• baltadan kurtulmak
• balta değmedik ağaç olmaz
• balta değmemiş (veya girmemiş veya görmemiş)
• balta olmak
• baltası kütükten çıkmak
• balta vurmak
• baltayı taşa vurmak

[isim]

[edebiyat]

• Orta Çağ'da, üç bentten oluşan bir Batı şiiri türü

[müzik]

• Batı'da, belirli danslara eşlik eden bir şarkı türü

[müzik]

• Serbest biçimli, romantik, müzik araçlarıyla çalınan veya şarkı olarak okunan eser

  Schubert'in balatları.