[kimya]

• İridyum elementinin simgesi

[isim]

• 343 yır

[isim]

• Bazı nesnelere parlaklık verme, dış etkilerden koruma, sızmalarını önleme vb. amaçlarla sürülen, saydam veya donuk vernik

  Küpün sırı dökülmüş.

• Aynaların arkasına ve kaplama metal eşyanın yüzüne sürülen ince tabaka

[isim]

• Varlığı veya bazı yönleri açığa vurulmak istenmeyen, gizli kalan, gizli tutulan şey

• Aklın erişemediği, açıklanamayan veya çözülemeyen şey, giz, gizem

  Bu bahçede açılan her gonca / Sırlar açıyor yerden gökten - Turan Oflazoğlu

• Bir işin, bir şeyin dikkat, yetenek, deneyim ve sezgi yardımıyla kavranabilen en zor, en ince yanı

• Bir amaca ulaşmak için kullanılan, başvurulan özel ve gizli yöntem

Ata Sözleri ve Deyimler

• sırra ermek
• sırra kadem basmak
• sırrını açma dostuna, o da söyler dostuna
• sır tutmak (veya saklamak)
• sır vermek (veya sızdırmak)

[isim]

[matematik]

• Bir kuvvete yükseltilmiş bir sayının üzerine yazılan ve kaçıncı kuvvete yükseltildiğini gösteren sayı: 53 anlatımında 3 rakamı üstür, 5 ise tabandır

[isim]

[eskimiş]

• Kök, asıl, temel, esas

• Bazı görevleri yürütebilmek amacıyla kurulan, özel yapıları, donatımları, atölyeleri, onarım yerleri, servis alanları olan, sürekli veya geçici olarak konaklanılan yer

  Memleket sağlam bir hareket üssü hâlinde kalmalıdır. - Falih Rıfkı Atay

[askerlik]

• Bir askerî harekâtta birliklerin gereksinim duyduğu her türlü gerecin toplandığı, dağıtıldığı bölge

  Mühimmat depolarının ve üslerin arasında, herkesin istifadesine ve zevkine açıktır. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

[fizik]

• Bir cismin uzamasına, genleşmesine, buharlaşmasına, erimesine, sıcaklığının artmasına yol açan fiziksel enerji

  Isı, atomlar arası çekim gücünü yenerek maddenin hacmini arttırır.

• Fiziksel bir olaya dayalı, belirli bir ölçü üzerine kurulmuş olan sıcaklık ve soğukluk derecesi

[isim]

• Bir kimsenin, başkaları tarafından dokunulmaması ve saygı gösterilmesi gereken iffeti

  Bekçiye mahalle, ırzını, namusunu, malını, canını tereddütsüz teslim edebilirdi. - Samiha Ayverdi

Ata Sözleri ve Deyimler

• ırzına geçmek
• ırzını bozmak

[isim]

[argo]

• Söz, lakırtı

[sıfat]

• Yalan, uydurma

Ata Sözleri ve Deyimler

• gır atmak
• gır geçmek
• gır kaynatmak

[sıfat]

• Bol ve güçlü olarak çıkan veya fışkıran

  Gür, kumral saçlarının çerçevelediği narin yüzü kıpkırmızı idi. - Ömer Seyfettin

• Bol, verimli, feyyaz

  Eski toprağa ektiklerin / Bir yeni güçle göverdi gür - Behçet Necatigil

[isim]

• Hafif ve ince ağrı

  Fakat her an, her an yine / İçimde aynı sızı - Halit Fahri Ozansoy

[mecaz]

• Ruhsal acı, ızdırap

  Depremlerin acısını, sızısını belirtmek de adı sanı bilinmez köylü şairlere düşer. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

[isim]

• Biçimleri yapılacak işe göre değişen, üzerinde maden dövülen, çelik yüzeyli, demir araç

  Demir yalım gibi kızarmıştı. Küçücük örsünün üstüne koydu, dövmeye başladı. - Yaşar Kemal

• Üzerine çivi çakılacak ayakkabı geçirilen kunduracı gereci

Ata Sözleri ve Deyimler

• örs ve çekiç arasında kalmak

[isim]

• Katolik mezhebinde kendini dine adayan ve manastırda yaşayan kadın

• Katolik mezhebinde dinle ilgili bir yükümlülük almayan ancak din uğruna hemşirelik, hasta bakıcılık vb. işlerde çalışan kadın

[isim]

• İngiliz soyluluk unvanı

[isim]

• Örme işi

[halk ağzında]

• Yama olarak yapılan örgü

[halk ağzında]

• Tarlalarda sele karşı taştan yapılmış set

[isim]

[halk ağzında]

• Otlak

[isim]

[felsefe]

• Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı

  Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. - Haldun Taner

• `Kendine, kendi kendini` anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz

  Öz eleştiri, öz yönetim.

• Bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü, hülasa, zübde, ekstre

  Karaciğer özü. Meyve özü. Mısır özü.

• Çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça

[zamir]

• Kendi, zat

  Bir od düştü yanar tatlı özüme / Dünya zindan görünüyor gözüme - Karacaoğlan

[mecaz]

• Bir şeyin temel ögesi, künh, zübde

  Ortalıktaki krizi sebep gösteriyorlar ama asıl kriz şirketin kendi özünde. - Aka Gündüz

[bitki bilimi]

• Bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm

  Ağacın çürüğü özünden olur / Yiğidin iyisi sözünden olur - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• özü sözü bir (olmak)

[sıfat]

• Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan

  Size öz evladım gibi davranacağım. - Ayşe Kulin

• İçine, arılığını, saflığını bozacak hiçbir şey karışmamış olan, saf, arı(I)

[isim]

[halk ağzında]

• Dere, çay

• Sulak, verimli yer

[isim]

• Sonbahar

  Mevsim güzdü, bol üzüm ve incir vakti idi. - Osman Cemal Kaygılı

[gök bilimi]

• 22 Eylül ile 21 Aralık arasındaki mevsim

[sıfat]

• Derinliği az, dibi yüzeyine yakın olan (göl, deniz, akarsu vb.)

  Mercan adaları sığ bir kayalığın etrafını alırlar. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Ayrıntıya inemeyen, yeterli olmayan, yüzeyde kalan

  Sığ düşünce.

[isim]

[eskimiş]

• Silah olarak kullanılan ağır topuz