[sıfat]

• Yüzyıllık

[sıfat]

• Üstünde kırmaları bulunan (giysi), pilili

  Beyaz, kırmalı, fistolu bir gecelik giymiş, yalnız bir kızı düşünüyorum. - Nezihe Meriç

[isim]

• Kırılmak işi

  Ancak diyince şu bilmem ne kulübüyle bilmem ne kulübünün son maçlarındaki kafa, kol, bacak kırılmasından söz açacağımı sanmayınız. - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Yürürken salınma, nazlı yürüyüş

[fizik]

• Saydam bir ortamdan başka bir saydam ortama geçen ışının doğrultusunu değiştirmesi

  Gözlükleri pencerelerden yansıyan ışık kırılmalarıyla çevresine gökkuşağı renkleri saçıyor. - Attila İlhan

[isim]

• Sarı olma durumu

  Yalnız, yüzümün sarılığını, hâlsizliğimi babamdan nasıl saklayacağım? - Aka Gündüz

• Sarı renk

[tıp]

• Derinin, dokuların ve organizmadaki sıvıların sarı bir renk almasıyla beliren hastalık, karaciğer yangısı, hepatit

[tıp]

• Derinin sarı renk aldığı bir hastalık belirtisi

[sıfat]

• Başına sarık sarmış olan, sarığı olan

  Ak sakallı, hırçın bakışlı sarıklı ihtiyarın karşısında kasketleri ters dönmüş, minder üzerinde oturan on tane delikanlı gördüm. - Fikret Otyam

[isim]

[mecaz]

• Müslüman din adamı, hoca

[-i]

• Dişleri arasına alıp sıkmak

  Dolu bir kadeh içti ve meze yerine alt dudağını ısırdı. - Aka Gündüz

[nesnesiz]

• Dişleriyle koparmak

  Ekmekten bir lokma ısırırken hole bakıyorum. - Ahmet Ümit

• Rüzgâr sert esmek, keskin bir biçimde etkilemek

  Ayaz insanın yüzünü ısırıyordu. - Tarık Buğra

• Kumaş dalamak, kaşındırmak

Ata Sözleri ve Deyimler

• ısıracak it (veya köpek) dişini (veya dişlerini) göstermez

[isim]

• Kısılmak işi

[sıfat]

• Sırma ile işlenmiş veya süslenmiş

  Çarşıdan bana boyundan geçirilir, sırmalı bir cüzdanlık alınmıştı. - Yahya Kemal Beyatlı

[-i]

[halk ağzında]

• Yorgan, şilte vb.ni iri ve aralıklı dikmek

• Sağlam ve sıkıca dikmek

[sıfat]

• Sarılmış, burgulu

[isim]

• Sıkılma işi

[mecaz]

• Utanma ve çekinme duygusu, hicap

[sıfat]

• Adım uzunluğunda olan

  Ayak basacak tek adımlık temiz yer yok. - Adalet Ağaoğlu

[isim]

• Mısır halkından olan kimse

[isim]

• Kötülük yapmak, yıpratmak amacıyla doğrudan doğruya silahlı veya silahsız bir eylemde bulunma, hücum, taarruz, tecavüz

  Ancak delikanlı, kargının sapını yere gömüp ucunu ata doğrultarak hasmının saldırısını engelliyordu. - İhsan Oktay Anar

Ata Sözleri ve Deyimler

• saldırıya uğramak

[sıfat]

• Aklı, gerçeği görüp ona göre davranmayan, anlayışı kıt

  Sen hükûmeti yönetenleri hep bilgisiz, akılsız mı sanırsın? - Necati Cumalı

Ata Sözleri ve Deyimler

• akılsız başın cezasını (veya zahmetini) ayaklar çeker
• akılsız iti (veya köpeği) yol kocatır