[isim]

[anatomi]

• Omurgalı veya omurgasız hayvanlarda boyundan kuyruk sokumuna kadar uzanan üst bölüm

  Arabacı katırın sırtına binmiş. - Falih Rıfkı Atay

[anatomi]

• İnsanlarda boyundan bele kadar uzanan üst bölüm, göğüs karşıtı

• Kesici araçların kesmeyen kenarı

  Bıçağın sırtı.

• Dağların veya tepelerin üst bölümü

  Beşiktaş sırtları pırıl pırıl, aradaki boğaz parçası masmaviydi. - Orhan Veli Kanık

• İnsanın üstü

  Sırtında hep aynı kahverengi elbise bulunduğuna göre fazla bir kazanç da sağlamıyordu. - Cahit Külebi

• Bir şeyin üstü, üst bölümü

• Dikilmiş veya ciltlenmiş kitaplarda dikişin bulunduğu bölüm

Ata Sözleri ve Deyimler

• sırt (veya sırtını) çevirmek
• sırtı kaşınmak
• sırtına almak
• sırtına geçirmek
• sırtından (para) kazanmak
• sırtından atmak
• sırtından bıçaklamak
• sırtından çıkarmak
• sırtından geçinmek
• sırtında yumurta küfesi olmamak
• sırtını dayamak (veya vermek)
• sırtını dönmek
• sırtını sıvazlamak
• sırtını yere getirmek
• sırtı yere gelmek
• sırtı yere gelmemek

[isim]

[halk ağzında]

• Ağır bir nesneyi araç kullanmaksızın elle başka bir yere atma veya aktarma

Ata Sözleri ve Deyimler

• sallasırt etmek