[isim]

• Bıçak, kılıç vb. kesici araçların kabı

[bitki bilimi]

• Buğdaygillerde olduğu gibi yapraklarda sapın bir bölümünü uzunlamasına saran, geniş dış bölüm

[sıfat]

• Benzerleri veya parçaları arasında çok az aralık bulunan, seyrek karşıtı

  Ağaçları sık bir bahçe. Sık saç.

• Çok bulunan, çok rastlanan

[zarf]

• Kısa zaman aralıklarıyla, az aralıklarla

[zarf]

• Aralıksız olarak, aralarında az aralık bırakarak

  Çiçekleri çok sık diktik.

[isim]

[fizik]

• Bir cismin uzamasına, genleşmesine, buharlaşmasına, erimesine, sıcaklığının artmasına yol açan fiziksel enerji

  Isı, atomlar arası çekim gücünü yenerek maddenin hacmini arttırır.

• Fiziksel bir olaya dayalı, belirli bir ölçü üzerine kurulmuş olan sıcaklık ve soğukluk derecesi

[isim]

[tarih]

• Oğuz Türklerinin yirmi dört boyundan biri

[isim]

• İzmir iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[fizik]

• Kalori

[sıfat]

• Dar

  Sıkı bir kemer.

• İyice sıkıştırılmış, doldurulmuş, tıkız, gevşek olmayan

  Sıkı bir denk.

• Zorlu, güçlü ve etkili

  En sıkı ve katı bir merkeziyet sistemi, bugün diğer faaliyet merkezlerini bloke edebilir. - Burhan Felek

• Dikkatli, titiz ve göz yummadan uygulanan

  Ankaralılarla münasebetlerinde her zaman sıkı bir ahlak ve seviye kontrolüne tabi tutuldu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• İlkelerine çok bağlı, hoşgörüsü olmayan, katı

• Yoğun

  Samsun'a geldiğimi ve kendisiyle daha sıkı temasta bulunmak istediğimi bildirdim. - Atatürk

• Cimri

[zarf]

• Sıkıca, iyice

  Sıkı giyinmek.

[isim]

• Disiplin

[isim]

• Zorlayıcı durum

  Sıkıya gelmemek. Sıkıyı görünce kaçtı.

[isim]

• Ağızdan dolma ateşli silahlarda, barut ve kurşunun üstünden namluya sokulup bastırılan bez ve kâğıt parçaları vb. şeylerin tümü

  İlk sıkıyı babam attı. - Samim Kocagöz

• Güçlü ve çabuk, hızlı

  Karabalçıklı çiftliği, kasabadan sıkı yürüyüşle bir saat çeker. - Reşat Nuri Güntekin

Ata Sözleri ve Deyimler

• sıkı basmak
• sıkıdan geçirmek
• sıkı durmak
• sıkı tutmak
• sıkıya almak
• sıkıya gelmek
• sıkıysa

[isim]

• Türlü maksatlarla iki şeyin arasına sokuşturulan, kıstırılan parça, kama, takoz

[sıfat]

• Kısılmış olan

• Boğuk, güçlükle çıkan (ses)

  Arkasından çıtırtılar, kısık sesler geliyordu. - Yusuf Atılgan

• Hafifçe aralanmış, yumulmuş olan (göz kapağı)

[isim]

[coğrafya]

• Kanyon

[sıfat]

[halk ağzında]

• Kırık, çıkık

• Yenilmiş, bozguna uğramış

[sıfat]

• Çok sıkılmış

• Sıkıntılı, bungun