[sıfat]

• Çıplak

[isim]

• Çıplak resim

[isim]

• Ses

• Herkesçe bilinme, tanınma durumu, san, şöhret, şan

  O kadar ünü ve başarıyı yakıştıramamıştı bu yüze. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• ün almak (veya kazanmak veya salmak veya yapmak)
• üne kavuşmak

[isim]

[matematik]

• Bir kuvvete yükseltilmiş bir sayının üzerine yazılan ve kaçıncı kuvvete yükseltildiğini gösteren sayı: 53 anlatımında 3 rakamı üstür, 5 ise tabandır

[isim]

[eskimiş]

• Kök, asıl, temel, esas

• Bazı görevleri yürütebilmek amacıyla kurulan, özel yapıları, donatımları, atölyeleri, onarım yerleri, servis alanları olan, sürekli veya geçici olarak konaklanılan yer

  Memleket sağlam bir hareket üssü hâlinde kalmalıdır. - Falih Rıfkı Atay

[askerlik]

• Bir askerî harekâtta birliklerin gereksinim duyduğu her türlü gerecin toplandığı, dağıtıldığı bölge

  Mühimmat depolarının ve üslerin arasında, herkesin istifadesine ve zevkine açıktır. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

• Güneş

• Güneş ışığı

• Gündüz

  Bütün gün yanında kalırdım. - Adalet Ağaoğlu

• Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre

  Kız kardeşi üç yıl, bir gün olsun canı sıkılmadan yaşadı Tatvan'da. - Necati Cumalı

• İçinde bulunulan zaman

  Aylıkları, günün ihtiyaçları karşısında devede kulak gibi kalıyordu. - Reşat Nuri Güntekin

• Zaman, sıra

  Ama şu son günlerde büyük bir ilerleme olmuştu kadında. - Ayşe Kulin

• Çağ, devir

• İyi yaşanmış zaman

  Zavallı, gün görmedi.

• Bayram niteliğinde özel gün

  Bugün Fransızların günü imiş.

• Belirli günlerde ev hanımlarının konuk ağırlamak için yaptıkları toplantı

  Yarın Ayşe Hanım'ın günü.

• Tarih

Ata Sözleri ve Deyimler

• gün ağarmak
• gün almak
• gün atmak
• gün batmak
• gün bugün
• gün doğmadan kimliği söylenmez
• gün doğmadan neler doğar
• gün doğmak
• gün doğmak
• güne göre kürk giyinmek gerek
• gün eylemek
• gün geçer, kin geçmez
• gün geçirmek (veya öldürmek)
• gün geçmek
• gün gibi açık
• gün görmemek
• gün güne uymaz
• gün kavuşmak
• gün koymak
• günlerden bir gün
• günleri gece olmak
• günleri sayılı olmak
• gün meselesi
• gün ola harman ola
• gün olur yılı besler, yıl olur günü beslemez
• gün saymak
• günü (veya gününü) kurtarmak
• günü dolmak
• günü gününe uymaz
• gününü (veya günlerini) saymak (veya beklemek)
• gününü doldurmak
• gününü görmek
• gününü göstermek
• gününü gün etmek
• günü yetmek
• gün varken davarını eve götür
• gün yemek
• gün yüzü görmemek
• gün yüzü görmemiş (söz veya küfür)

[isim]

[halk ağzında]

• Haset

• Zamanından önce doğan yavru

[isim]

• Sonbahar

  Mevsim güzdü, bol üzüm ve incir vakti idi. - Osman Cemal Kaygılı

[gök bilimi]

• 22 Eylül ile 21 Aralık arasındaki mevsim

[sıfat]

• Ünü olmayan, şöhretsiz

[isim]

[dil bilgisi]

• Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, sessiz, sessiz harf, konson, konsonant

[isim]

[askerlik]

• Tüfek namlusunun ucuna takılan küçük kılıç biçiminde delici silah

  Cephane suyunu çekti. Süngü hücumuna kalkılacak. - Attila İlhan

• Mezar başına nişan olarak dikilen sırık

• Isıtma kazanında kömürün karıştırılmasını sağlayan demir çubuk

[madencilik]

• Kavlakları düşürmek için kullanılan sivri uçlu, uzun çelik çubuk

[isim]

• Yersiz ve gereksiz olarak çektirilen sıkıntı, eziyet, eza, cefa

[zarf]

• Güz mevsiminde, sonbaharda

[sıfat]

• Üzülmüş, üzüntü duymuş, mahzun, melul, meyus, mükedder

  O zamana kadar üzgündü, sesi kısılmış gibiydi. - Tarık Buğra

[isim]

[halk ağzında]

• Delikli çanak

• Balıkçı kepçesi

• Fide sulamak için tenekeden yapılan, ucunda süzgeci olan kap

[sıfat]

• Biraz zayıflamış, güçsüzleşmiş

  Dikkat ettim, süzgün bir yüzü, güzel kirpikleri, nemli, şeffaf dudakları vardı. - Orhan Veli Kanık