[isim]

• Bir şeye eklenmiş olan, ek durumunda bulunan parça

  Ondan öğrendiklerim, onun ufku, onun kadar olmasa da birkaç önemli eklenti dışında, bugün de tümüyle geçerlidir. - Reha Mağden

[sıfat]

[fizik]

• Akım, ısı, ses vb.ni geçiren (madde), nâkil, yalıtkan karşıtı

• Elektrik akımı, ısı, gaz vb.ni bir yerden başka bir yere aktaran (madde, şey)

[sıfat]

• Kenedi olan

• Kenetle birbirine bağlanmış bulunan, kenetlenmiş olan

  İnce dudakları birbirine kenetli, taş gibi öylece oturuyor. - Ayşe Kulin

[mecaz]

• Birbirinin içine geçerek sıkıca kapanmış

[isim]

• Yapay polyester lifleri veya ipliği, tergal

[sıfat]

• Bu liften yapılan

[sıfat]

• Tekeri olan, tekerlekli

[sıfat]

[biyoloji]

• Erdişi

[-i]

• Erimesini sağlamak, erimesine yol açmak

  Fazla yağlarını eritmek için karısı ile yürüyüşe çıkan fabrikatör... - Haldun Taner

[mecaz]

• Harcayıp tüketmek

[mecaz]

• Çok üzmek

[mecaz]

• Zayıflatmak

[mecaz]

• Yok etmek

[isim]

• Esen olma durumu, sağlık, afiyet, sıhhat, selamet, hastalık karşıtı

  Kendini böyle sağa sola dağıttıkça tadına varılmaz bir mutluluk, esenlik duyuyordu - Halikarnas Balıkçısı

[-e]

[nesnesiz]

• Üşenmek

Ata Sözleri ve Deyimler

• erinenin oğlu kızı olmamış

[isim]

[matematik]

• Çıkarma işleminde kendisinden çıkarma yapılan sayı

[isim]

• Ektirmek işi

  Bu ektirmeyi yapınca dökülmemiş saçlarınızı da korumuş oluyorsunuz. - Selçuk Erez

[isim]

• İnsan ve hayvan bedeninin kemik çatısı, teşrih

  Çenesinin, başının bütün iskeleti peksimeti çiğnedikçe daha açık olarak meydana çıkıyordu. - Halide Edip Adıvar

• Yumuşak bölümleri dökülmüş, ölü bir vücudun kemiklerinin bütünü

[mecaz]

• Bir şeyi oluşturan temel çatı

  Yanımızdaki genç, yolun ötesinde bir bina iskeleti gösterdi. - Falih Rıfkı Atay

[mecaz]

• Bir eserin genel planı

  Bir romanın iskeleti.

[sıfat]

[mecaz]

• Çok zayıf

[sıfat]

[mecaz]

• Kuru, çıplak

  Yürüdük, yürüdük, yaprakları düşmüş iskelet bir ormanın içine geldik. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

• iskelete dönmek
• iskelet gibi
• iskeleti çıkmak

[isim]

• İnletmek işi

[isim]

• İtlenmek işi

[nesnesiz]

• Acı, üzüntü belirten kesik sesler çıkarmak, inildemek

  O, inledikçe benim de yüreğim sızlıyor, sıkıntıdan damarlarımı saran yağ eriyor. - Etem İzzet Benice

• Gür, uğultulu, yankılı ses çıkarmak

  Yer gök inlesin.