[isim]

[anatomi]

• Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü

  El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

• Sahiplik, mülkiyet

  Elimdeki bütün parayı bu eve yatırdım.

• Kez, defa

  İki el silah sesi duyuldu.

• İskambil oyunlarında oynama sırası

• İskambil oyunlarında her bir tur

  Kış geceleri arkadaşlar arasında bir el poker çevirmek de keyiftir. - Peyami Safa

• Bazı nesne ve araçların tutmaya yarayan bölümü

  Kapı eli.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ... elinden çıkmak
• el (veya elini) uzatmak
• el (veya elini) yakmak
• el açmak
• el almak
• el atmak
• el ayak (veya etek) çekmek
• el ayak çekilmek
• el bağlamak
• el basmak
• el bebek gül bebek
• el bende!
• el çekmek
• el çektirmek
• el çırpmak
• elde (veya elinde) olmamak
• elde avuçta (bir şey) kalmamak
• elde avuçta (ne varsa)
• elde etmek
• el değiştirmek
• el değmemek
• elde kalmak
• eldeki yara, yarasıza duvar deliği
• elden ağza yaşamak
• elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
• elden bırakmamak (veya düşürmemek)
• elden çıkarmak
• elden çıkmak
• elden geçirmek
• elden gel!
• elden geldiği kadar
• elden gelmemek
• elden gitmek
• elden kaçırmak
• elden kaçmak
• elden ne gelir?
• elde tutmak
• el dokunulmamak
• ele alınır
• ele alınmaz
• ele almak
• ele avuca sığmamak
• ele bakmak
• ele geçirmek
• ele geçmek
• ele gelmek
• el elde baş başta
• el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
• el elden üstündür (ta arşa kadar)
• el el ile, değirmen yel ile
• el eli yıkar, iki el yüzü
• el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
• el el üstünde oturmak
• el ermez, güç yetmez
• el etek öpmek
• el etek tutmak
• el etmek
• ele vermek
• eli (veya elleri) armut devşirmek
• eli alışmak
• eli altında olmak
• eli ayağı (olmak)
• eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
• eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
• eli ayağı titremek
• eli ayağı tutmak
• eli aza varmamak
• eli boş çıkmak
• eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
• eli boş gelmek
• eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
• eli değmek
• eli dursa ayağı durmaz
• eli ekmek tutmak
• eli eline değmemek
• eli ermek
• eli ermez gücü yetmez
• eli genişlemek
• eli gitmek
• eli harama uzanmak
• eli işe yatmak
• eli kalem tutmak
• eli kırılmak
• eli kırılsın!
• eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
• eli kolu bağlı durmak
• eli kurusun!
• elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
• elinde ... var
• elinde avucunda nesi varsa
• elinde bulunmak (veya olmak)
• elinde büyümek
• elinde kalmak
• elinden
• elinden (bir şey) düşmemek
• elinden (bir şeyi) düşürmemek
• elinden almak
• elinden bir iş (veya şey) gelmemek
• elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
• elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
• elinden geleni yapmak
• elinden gelmek
• elinden hiçbir şey kurtulmamak
• elinden iş çıkmamak
• elinden iyi iş gelmek
• elinden kan çıkmak
• elinden kurtulmak
• elinden tutmak
• elinde olmak
• elinde olmak
• elinde patlamak
• elinde tutmak
• eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
• eline almak
• eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
• eline ayağına üşenmemek
• eline bakmak
• eline doğmak
• eline düşmek
• eline erkek eli değmemiş olmak
• eline eteğine doğru
• eline eteğine sarılmak
• eline fırsat geçmek
• eline geçmek
• eline kalmak
• eline su dökemez
• eline tutuşturmak
• eline yüzüne bulaştırmak
• elini arı kovanına sokmak
• elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
• elini ayağını öpeyim
• elini belli etmek (veya göstermek)
• elini çabuk tutmak
• elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
• elini kolunu bağlamak
• elini kolunu sallaya sallaya gelmek
• elini kolunu sallaya sallaya gezmek
• elini kulağına atmak
• elinin altında (olmak)
• elinin hamuruyla erkek işine karışmak
• elinin tersiyle çarpmak
• elinin tersiyle itmek
• elini oynatmak
• elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
• elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
• elini sürmemek
• elini taşın altına koymak (veya sokmak)
• elini veren kolunu alamaz
• elini vicdanına koymak
• elinle ver, ayağınla ara
• eli olmak
• eli para görmek
• eli silah tutmak
• eli varmamak (veya gitmemek)
• eli yatmak
• eliyle koymuş gibi
• el kadar
• el kaldırmak
• el katmak
• el koymak
• ellerde gezmek
• elleri (veya ellerin) dert görmesin
• ellerim yanıma gelsin
• eller yukarı!
• elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
• elle tutulur
• elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
• elle tutulur tarafı olmamak
• el ovuşturmak
• el öpenlerin çok olsun!
• el öpmek
• el öpmekle ağız aşınmaz
• el pençe
• el pençe divan
• el pençe divan durmak
• el sıkışmak
• el sıkmak
• el sürmemek
• el tazelemek
• el terazi, göz mizan
• el tutmak
• el üstünde tutmak
• el vergisi, gönül sevgisi
• el vermek
• el vurmamak
• el yarası onulur, dil yarası onulmaz
• el yıkamak

[isim]

• Yakınların dışında kalan kimse, yabancı

  Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• el ağzına bakan, karısını tez boşar
• el arı düşman gayreti
• el beğenmezse yer beğensin
• elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
• elden vefa, zehirden şifa
• ele güne karşı
• el elin aynasıdır
• el elin eşeğini türkü çağırarak arar
• el elin nesine, gülerek gider yasına
• el eliyle yılan tutulur
• ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
• el için ağlayan gözden olur
• el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
• el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
• el ile gelen düğün bayram
• elin ağzı torba değil ki büzesin
• el iyisi olmak
• el kazanıyla aş kaynamaz
• el kazanıyla aş kaynatmak
• el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

[isim]

• Ülke, yurt, il

  Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

• Halk, ahali

[halk ağzında]

• Oba, aşiret

  Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• elde bulunan beyde bulunmaz
• el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

• Türk alfabesinin on beşinci harfinin adı, okunuşu

[isim]

[müzik]

• Notada duraklama zamanı ve bunu gösteren işaretin adı

  Dörtlük es. Sekizlik es.

Ata Sözleri ve Deyimler

• es geçmek

[kimya]

• Aynştaynyum elementinin simgesi

• Türk alfabesinin yirmi ikinci harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Üç

[kimya]

• Selenyum elementinin simgesi

[isim]

• Sürekli yağan yağmurdan veya eriyen kardan oluşan, geçtiği yerlere zarar veren taşkın su, su taşkını

[mecaz]

• Hareket hâlindeki büyük kalabalık, yığın

  Ellerinde çantalı, küçük yiyecek paketleri, kadınlı erkekli bir memur seli, Ulus Meydanı'na doğru akıyor. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Etki ve iz bırakan güçlü durum veya davranış

[mecaz]

• Yoğunluk

  Yüzüne baktığım zaman bir ışık selinin ondan bana doğru aktığını hissettim. - Emine Işınsu

Ata Sözleri ve Deyimler

• sele gitmek
• sele kapılmak
• sel gibi akmak
• sel gider, kum kalır
• sel götürmek
• sel olup akmak
• sel seli götürmek

[isim]

• Kulağın duyabildiği titreşim, seda, ün

  Şafağa doğru otomobil sesi duyuldu. - Falih Rıfkı Atay

[dil bilimi]

• Akciğerlerden gelen havanın ses yolunda oluşturduğu titreşim

  Mustafa sesimdeki alaycı tınıdan kuşkulandı. - Ahmet Ümit

[mecaz]

• Duygu ve düşünce

  Gençliğin sesini duyuran başka bir dergide ... - Yusuf Ziya Ortaç

[mecaz]

• Herhangi bir davranış, tutum karşısında uyanan ruhsal tepki

  Vicdanın sesi. Aklın sesi.

[müzik]

• Aralarında uyum bulunan titreşimler

Ata Sözleri ve Deyimler

• ses çıkarmamak (veya etmemek)
• ses çıkmamak
• ses etmek
• ses getirmek
• sesi ayyuka çıkmak
• sesi çıkmamak (veya kesilmek)
• sesini çıkarmamak
• sesini kesmek
• sesini kısmak
• sesini yükseltmek
• ses kesilmek
• ses vermek

• Türk alfabesinin yirmi dokuzuncu harfinin adı, okunuşu

[isim]

[jeoloji]

• En çok vadilerde, yamaçlarda bulunan, kil ve kum karışımı, sarı renkli verimli balçık

[isim]

[felsefe]

• Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı

  Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. - Haldun Taner

• `Kendine, kendi kendini` anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz

  Öz eleştiri, öz yönetim.

• Bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü, hülasa, zübde, ekstre

  Karaciğer özü. Meyve özü. Mısır özü.

• Çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça

[zamir]

• Kendi, zat

  Bir od düştü yanar tatlı özüme / Dünya zindan görünüyor gözüme - Karacaoğlan

[mecaz]

• Bir şeyin temel ögesi, künh, zübde

  Ortalıktaki krizi sebep gösteriyorlar ama asıl kriz şirketin kendi özünde. - Aka Gündüz

[bitki bilimi]

• Bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm

  Ağacın çürüğü özünden olur / Yiğidin iyisi sözünden olur - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• özü sözü bir (olmak)

[sıfat]

• Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan

  Size öz evladım gibi davranacağım. - Ayşe Kulin

• İçine, arılığını, saflığını bozacak hiçbir şey karışmamış olan, saf, arı(I)

[isim]

[halk ağzında]

• Dere, çay

• Sulak, verimli yer

[isim]

• Özgü

  Gülmek insan türüne öze bir durumdur.

[sıfat]

• Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan, spesiyal

  Aşçının özel yemeği.

• Benzerlerinden ayrılmasını sağlayan bir özelliği olan, spesiyal

• Bir kişiyi ilgilendiren, hususi, zatî

  Özel bir diyeceği varmış gibi koluma girdi sokakta. - Necati Cumalı

• Devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı

• Dikkate değer

  Özel bir ilgi gösterdi.

• Ayırt edici bir niteliği olan

• Her zaman görülenden, olağandan farklı

  Özel durumları da göz önüne alalım.

[isim]

• Bir düşünceyi eksiksiz olarak anlatan kelime dizisi, lakırtı, kelam, laf, kavil

• Bir veya birkaç heceden oluşan ve anlamı olan ses birliği, kelime, sözcük

• Bir konuyu yazılı veya sözlü olarak açıklamaya yarayan kelime dizisi

  Yer yer birçok türküde rastladığımız beylik sözler de vardı içinde. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

• Kesinlik kazanmayan haber, söylenti

  Ortalıkta bir söz dolaşıyor.

• Bir işi yapacağını kesin olarak vadetme

  O, sözünde duran bir adamdır.

• Müzik parçalarının yazılı metni, güfte

  Şarkının sözleri çok anlamlı.

Ata Sözleri ve Deyimler

• söz açmak
• söz almak
• söz altında kalmamak
• söz anlamaz
• söz anlatmak
• söz anlayan beri gelsin
• söz aramızda
• söz atmak
• söz ayağa düşmek
• söz bir, Allah bir
• söz çakmak
• söz çıkarmak
• söz çıkmak
• sözde kalmak
• sözden anlamak
• söz dinlemek (veya tutmak)
• söz düşmemek
• söz düşürmek
• söze atılmak
• söze başlamak
• söze boğmak
• söze dalmak
• söze karışmak
• söze son vermek
• söz etmek
• söze yatmak
• söz geçirmek
• söz gelmek
• söz getirmek
• söz götürmek
• söz götürmez
• söz gümüşse sükût altındır
• söz işitmek
• söz kaldıramamak
• söz kesmek
• söz olmak
• söz sözü açmak
• söz taşımak
• söz tutmak
• sözü (veya sözünü) çevirmek
• sözü açılmak
• sözü ağzına tıkamak
• sözü ağzında bırakmak
• sözü ağzında gevelemek
• sözü ağzında kalmak
• sözü ağzından almak
• sözü bağlamak
• sözü dağıtmak
• sözü dolandırmak
• sözü döndürüp dolaştırmak
• sözü edilmek
• sözü geçmek
• sözü kesmek
• sözü kısa kesmek
• sözüm meclisten dışarı
• sözü mü olur?
• sözüm yabana
• sözün ardı boşa çıkmak
• sözünde durmak
• sözünden çıkmamak
• sözünden dönmek
• sözüne gelmek
• sözüne sadık kalmak
• sözünü (veya sözünüzü) balla kestim (veya kesiyorum)
• sözünü bağlamak
• sözünü bilmek
• sözünü bilmemek
• sözünü esirgememek (veya sakınmamak)
• sözünü etmek
• sözünü geri almak
• sözünü kesmek
• sözünün eri
• sözünü tutmak
• sözünü tutmak
• sözünü yabana atmamak
• sözünü yedirmek
• sözünü yemek
• sözü sohbeti yerinde
• sözü tartmak
• sözü uzatmak
• söz var, iş bitirir; söz var, baş yitirir
• söz vermek
• söz yetiştirmek
• söz yok!

[sıfat]

• Öz ile ilgili

[sıfat]

• Sözle ilgili, söze dayanan

• Sosyal konuları kapsayan (sınav)

[sıfat]

• Söze ilişkin, sözle ilgili

  Eski musikimizin sözsel özelliğinde saptadığımız iç anlam yelpazelerine gönül vererek Boğaziçi'ni duyguya getirir. - Selim İleri