[isim]

[hayvan bilimi]

• Kuzey Avrupa'da yaşayan, geniş dallı boynuzları olan, iri bir tür geyik

[sıfat]

• Saçı dökülmüş olan (kimse)

  Simitçi kumraldı, saçları dökülmüştü, evet basbayağı keldi adam. - Ahmet Ümit

[mecaz]

• Çıplak (doğa), yaprakları dökülmüş (bitki)

  Yükselip alçalıyor, kel tepelerin etrafını dönüyordu. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Gelişmemiş, cılız (bitki)

  Kel bir ağaç.

[mecaz]

• İçinde az eşya bulunan

Ata Sözleri ve Deyimler

• kel başa şimşir tarak
• kele köseden yardım olmaz
• keli görünmek
• keli kızmak
• keli körü toplamak
• kelin ayıbını takke örter
• kelin merhemi olsa başına sürer (veya kelin medarı olsa kendi başında olur)
• kel ölür, sırma saçlı olur, kör ölür badem gözlü olur
• kel yanında kabak anılmaz

[sıfat]

[eskimiş]

• Kötü, fena (göz, söz vb.)

• Noksan, eksik

  Kem akçe.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kem söz, kalp (veya kem) akçe sahibinindir

[isim]

[halk ağzında]

• Genellikle yakmak için kullanılan iri saman

[isim]

[spor]

• Ayak bileklerini de içine alan kapalı jimnastik ayakkabısı

[sıfat]

• İçine su, başka bir içki veya bir sıvı karıştırılmamış (içki)

  Sek viski.

[zarf]

• İçine su veya bir başka içki karıştırmadan

  Sek içmek.

[isim]

• Sürekli yağan yağmurdan veya eriyen kardan oluşan, geçtiği yerlere zarar veren taşkın su, su taşkını

[mecaz]

• Hareket hâlindeki büyük kalabalık, yığın

  Ellerinde çantalı, küçük yiyecek paketleri, kadınlı erkekli bir memur seli, Ulus Meydanı'na doğru akıyor. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Etki ve iz bırakan güçlü durum veya davranış

[mecaz]

• Yoğunluk

  Yüzüne baktığım zaman bir ışık selinin ondan bana doğru aktığını hissettim. - Emine Işınsu

Ata Sözleri ve Deyimler

• sele gitmek
• sele kapılmak
• sel gibi akmak
• sel gider, kum kalır
• sel götürmek
• sel olup akmak
• sel seli götürmek

[isim]

[eskimiş]

• Avro

[isim]

• Yanan şeylerden artakalan toz madde

  Ocağın külleri üstünde duran tenceredeki fasulyeyi bitirdiler. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• kül bağlamak
• kül etmek
• kül gibi
• kül olmak
• kül ufak olmak
• külünü savurmak
• kül yemek (veya yutmak)

[isim]

[eskimiş]

• Bütün, tüm

  Bir asırdan beri şiirimizi bir kül olarak göz önüne getirince bu misal canlanmaz mı? - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

[eskimiş]

• Boyacılıkta kullanılan Hint zamkı

[isim]

[eskimiş]

• Zehir

[isim]

[eskimiş]

• İşitme

[sıfat]

• Dargın

  Bu sınıfta küs çocuklar var.

[isim]

• Şarap

  Karşıyaka'da İzmir'in gülü / Seyran ediyor elinde mülü - Halk türküsü

[isim]

• Başlık, sipersiz şapka

• Asker şapkası

• Hemşirelerin giydiği başlık

• Bazı törenlerde profesör ve öğrencilerin giydikleri özel başlık

[isim]

• Dudak

• Kenar

[sıfat]

• Sert, katı

• Sağlam, dayanıklı

  İnsan gülden nazik, taştan pektir. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[zarf]

• Gereken, beklenen veya alışılmış olandan çok

  Pek beğendikleri ve pek sevdikleri hâlde aldatırlar. - Hüseyin Cahit Yalçın

[zarf]

[halk ağzında]

• Hızlı olarak

  Pek gittiği için çabuk yoruldu.

Ata Sözleri ve Deyimler

• pek söylemek