[isim]

• Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça

  Yazının ekleri.

• Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça, ilave

  Gazetenin haftalık sanat ve edebiyat eki.

• Sonradan katılan, yapılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri

• İki borunun birbirine birleştirildiği yer

[sıfat]

• Eklenmiş, katılmış

  Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

• Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

• ek bent olmak
• ekini belli etmemek

• Türk alfabesinin on dördüncü harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Ana maddeleri yumurta, un ve şeker olan, içerisine kuru üzüm, kakao, fındık vb. konularak fırında pişirilen tatlı çörek

[argo]

• Aptal, bön, kolay aldatılabilen (kimse)

[isim]

[halk ağzında]

• İlaç, merhem

Ata Sözleri ve Deyimler

• eme seme yaramamak
• eme yaramak

[isim]

[müzik]

• Notada duraklama zamanı ve bunu gösteren işaretin adı

  Dörtlük es. Sekizlik es.

Ata Sözleri ve Deyimler

• es geçmek

[kimya]

• Aynştaynyum elementinin simgesi

• Türk alfabesinin on altıncı harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Koyun, kuzu vb. hayvanların çıkardığı ses

  Kara koyun kuzular kuzulamaz / Me deme - Fazıl Hüsnü Dağlarca

• Türk alfabesinin yirmi ikinci harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Üç

[kimya]

• Selenyum elementinin simgesi

[sıfat]

[eskimiş]

• Kötü, fena (göz, söz vb.)

• Noksan, eksik

  Kem akçe.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kem söz, kalp (veya kem) akçe sahibinindir

[isim]

[halk ağzında]

• Genellikle yakmak için kullanılan iri saman

[isim]

[spor]

• Ayak bileklerini de içine alan kapalı jimnastik ayakkabısı

[sıfat]

• İçine su, başka bir içki veya bir sıvı karıştırılmamış (içki)

  Sek viski.

[zarf]

• İçine su veya bir başka içki karıştırmadan

  Sek içmek.

[isim]

[eskimiş]

• Zehir

[isim]

[eskimiş]

• İşitme

[isim]

[bitki bilimi]

• Bitkileri toprağa bağlayan, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm

[bitki bilimi]

• Kök sap, kök(I)

• Bazı şeylerde dip bölüm

  Diş kökü.

• Sapıyla çıkarılan bitkilerde tane

  Üç kök maydanoz.

[mecaz]

• Dip, temel, esas

  Ta gölden başlayan tipi ve fırtına Şebben'in sıcak evini kökünden sarsıyordu. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• Kaynak, köken

  Ölenle, son zamanları gevşeyen, azalan fakat kökleri mazinin sağlamlığı içinde kalan eski bir aşinalığım vardı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[mecaz]

• Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü

[dil bilgisi]

• Kelimenin her türlü ek çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür

[kimya]

• Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimeyi nitelik değiştirmeden kalabilen atom kümesi

[matematik]

• Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer

Ata Sözleri ve Deyimler

• kök almak
• kök salmak
• kök sökmek
• kök söktürmek
• kökü kazınmak
• kökü kurumak
• kökünden halletmek
• kökünden kazımak
• köküne kıran girmek
• kökünü kazımak

[isim]

[müzik]

• Sazı kurmaya yarayan burgu

• Sap

[isim]

• Deha sahibi kimse, dâhi

[isim]

[eskimiş]

• Savaşlarda, alaylarda at, deve veya araba üzerinde taşınan ve işaret vermek için kullanılan büyük davul

Ata Sözleri ve Deyimler

• kös dinlemek

[sıfat]

• Bıyığı, sakalı çıkmayan (erkek)

  Köse kâtip, gözlerini kırpıştırarak dinlemeye başlamıştı. - Kemal Tahir

Ata Sözleri ve Deyimler

• kösenin sakalı gibi
• köseyle alay edenin top sakalı kara gerek

[isim]

• Gümüşhane iline bağlı ilçelerden biri