[zarf]

• Kaldığında

  Frankfurt'a gece yarısından sonra ikiye yirmi kala vardık. - Ahmet Haşim

[isim]

• Lak

[isim]

• Yol üzerinde oluşan çukur

[sıfat]

• Esasla ilgili, asıl ve temel olanla ilgili, esasi

[zarf]

• Hiçbir zaman, hiçbir şekilde, katiyen

  Kimseye faydası olmayıp da yalnız kendi nefsine ayırdığın servet, asla makbul değildir. - Ahmet Kabaklı

• Sakın, zinhar

[isim]

[toplum bilimi]

• Sınıf

[sıfat]

[mecaz]

• Üstün nitelikli, üstün yetenekli

  Klas oyuncu.

[isim]

• Gömlek, örtü vb. şeyleri kolalamakta kullanılan özel nişasta

• Kâğıt veya bez yapıştırmakta kullanılan kaynatılmış nişasta bulamacı

• Kolalama

  Zaten bu devirde kola, ütü bir evin baş işlerindendir. - Refik Halit Karay

[isim]

[bitki bilimi]

• Kolagillerden, Afrika'nın sıcak bölgelerinde yetişen ve kola cevizi adıyla anılan, çekirdekleri kahveden daha uyarıcı olan bazı içeceklerde ve hekimlikte kullanılan bir bitki (Cola acuminata)

• Bu bitkinin yaprağından çıkarılan kokulu bir maddeyle kokulandırılan ve içine şeker, karbonat katılarak yapılan içecek

[isim]

• Para veya değerli eşya saklamaya yarayan çelik dolap

  Arkaya doğru bir adım atıp sırtını meyhanecinin kasasına dayadı. - Sait Faik Abasıyanık

• Ticarethanelerde para alınıp verilen yer

• Bazı oyunlarda oyunu yönetme veya para karşılığında fiş verme işi

  Kasa kim?

• Vagon, kamyon veya traktörün yük taşımak için şasiye bağlanmış üst bölümünü oluşturan parça

• Tahta veya sentetik maddelerden yapılmış, dört köşe, sağlam ambalaj parçası, sandık

  Barın kapısı önünde bira kasaları yığılmıştı. - Attila İlhan

• Basımcılıkta dizgi harflerinin konulduğu gözlerden oluşan tabla

[mecaz]

• Varlıklı kişinin harcamalarını yapan kimse

[mimarlık]

• Kapı ve pencerelerin sabit olarak tutturulduğu asıl çerçeve

[spor]

• Birbiri üzerine istif edilerek yüksekliği ayarlanabilen atlama aracı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kasayı devretmek

[isim]

• 343 sela

[isim]

• Evlere, çeşmeden su taşımayı iş edinmiş olan kimse

• Kırsal bölgelerde sulama işlerini düzenleyen ve denetleyen kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• saka beygiri gibi

[isim]

[hayvan bilimi]

• Saka kuşu

[isim]

[tıp]

• Baygınlık, kendinden geçme durumlarına yol açan bir hastalık

[isim]

• Bir tür uzun saplı orak

[isim]

• Evrenin düzene girmeden önceki biçimden yoksun, uyumsuz ve karışık durumu

[mecaz]

• Kargaşa

[isim]

• Kement

[isim]

[eskimiş]

• Paltoya benzer bir tür üstlük

  Hava sıcak, arkasındaki uzunca sako omuzlarından sarkıyor, fesi terden yapışıyor ancak aldırmıyor, yürüyordu. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Bir yerde birikip kalan sıvıları, bir işlem sonunda geriye kalan artıkları, gereksiz nesneleri dışarıya akıtmak için kullanılan boru vb. araç

• Kanal, ark, su yolu

• Yer altı su oluğu

[sıfat]

• Oldukça beyaz

  Akça kızlar sökün etti yurdundan / Koç yiğitler deli oldu derdinden - Halk türküsü

[isim]

• Akçe