Seb ile Başlayan Kelimeler

SEB ile başlayan 24 kelime bulunuyor. Başında SEB olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "İçinde seb olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

11 Harfli Kelimeler

SEBATSIZLIK20, SEBEPLENMEK19

10 Harfli Kelimeler

SEBEPSİZCE24, SEBZECİLİK19, SEBKİHİNDİ19, SEBEPLENME18

9 Harfli Kelimeler

SEBİLHANE16, SEBEBİYLE16, SEBEBİYET16

8 Harfli Kelimeler

SEBZEVAT20, SEBAYÜDÜ19, SEBEPSİZ19, SEBATSIZ16, SEBZELİK14, SEBATKAR11

7 Harfli Kelimeler

SEBZECİ16, SEBEPLİ14, SEBİLCİ13, SEBATLI11

5 Harfli Kelimeler

SEBEP12, SEBZE11, SEBAT8, SEBEN8, SEBİL8

SEBAT (Kelime Kökeni: Arapça s̱ebāt)

[isim]

  • Sözünden veya kararlarından dönmeme, bir işi sonuna değin sürdürme, direşme

Ata Sözleri ve Deyimler

  • sebat etmek (veya göstermek)

SEBEN

[isim]

  • Bolu iline bağlı ilçelerden biri

SEBİL (Kelime Kökeni: Arapça sebīl)

[isim]

  • Kutsal günlerde karşılık beklemeden hayır için dağıtılan içme suyu
  • Genellikle camilere bitişik özel bir biçimde yapılmış, karşılık beklemeden hayır için içme suyu dağıtılan taş yapı, sebilhane

[halk ağzında]

  • Meyan kökü şerbetini bir hayır için dağıtma

Ata Sözleri ve Deyimler

  • sebil etmek

Birleşik Kelimeler: sebilhane

SEBATKÂR (Kelime Kökeni: Arapça s̱ebāt + Farsça -kār)

[sıfat]

  • Sebatlı

SEBATLI

[sıfat]

  • Bir işi yılmadan sonuna kadar götüren, direşken, sebatkâr

SEBZE (Kelime Kökeni: Farsça sebze)

[isim]

  • Genellikle pişirilerek yenen bitkiler veya bunların taneleri, göveri, göverti, sebzevat, zerzevat

Birleşik Kelimeler: sebze çorbası, sebze meyve toptancısı, donmuş sebze, kuru sebze, yaş sebze

SEBEP (Kelime Kökeni: Arapça sebeb)

[isim]

  • Bir şeyin olmasına veya belli bir hâlde bulunmasına yol açan şey

    Her medeniyet çöküş sebeplerini kendi içinde taşır. - Cemil Meriç

Ata Sözleri ve Deyimler

  • sebep olan sebepsiz kalsın
  • sebep olmak

Birleşik Kelimeler: sebep bilimi, ağırlaştırıcı sebep, hafifletici sebep, mucip sebep, mücbir sebep, sudan sebep, savaş sebebi, varlık sebebi

SEBİLCİ

[isim]

  • Sokaklarda dolaşarak sebil dağıtan kimse
  • Sebilde su dağıtmakla görevli kimse

SEBZELİK

[isim]

  • Sebze bahçesi
  • Buzdolaplarında sebze konulan yer

SEBEPLİ

[sıfat]

  • Sebebi olan

Birleşik Kelimeler: sebepli sebepsiz

SEBİLHANE (Kelime Kökeni: Arapça sebīl + Farsça ḫāne)

[isim]

  • Sebil

Ata Sözleri ve Deyimler

  • sebilhane bardağı gibi

SEBEBİYLE

[zarf]

  • Nedeniyle

    Hırçınlığı sebebiyle hiçbir yerde tutunamıyor.

SEBEBİYET (Kelime Kökeni: Arapça sebebiyyet)

[isim]

[eskimiş]

  • Bir şeye, bir olaya sebep olma, yol açma

Ata Sözleri ve Deyimler

  • sebebiyet vermek

SEBATSIZ

[sıfat]

  • Sebat etmeyen

SEBZECİ

[isim]

  • Sebze satan kimse, zerzevatçı

    Bakkallar, sebzeciler eline bir iki şey tutuştururlardı. - Ayla Kutlu