[isim]

• Baş derisini kaplayan kıllar

  Kendisini son kez gördüğümde babamın saçları nasıl beyazsa ilk kez gördüğümde de bembeyazdı. - Adalet Ağaoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• saç ağartmak
• saçı (veya saçları) değirmende ağartmamak
• saçı başı ağarmak
• saçı başı birbirine karışmak
• saçı bitmedik (veya bitmemiş) (yetim)
• saçına ak (veya kır) düşmek
• saçına başına bakmadan
• saçına kar yağmak
• saçın ak mı kara mı, önüne düşünce görürsün
• saçını başını yolmak
• saçını süpürge etmek
• saçı sakalı akar gibi
• saçı topuklarını dövmek
• saçı uzun aklı kısa
• saçları iki türlü olmak
• saç saça baş başa
• saç saça baş başa gelmek (veya dövüşmek)
• saç sakal ağartmak
• saç sakal birbirine karışmak

[isim]

• Bazı giyim eşyalarında veya döşemeliklerde kumaş kenarlarına dikilen süslü iplikten püskül

  Perdenin saçağı.

• Görünüşü bu püskülü andıran

  Bak gene bir tutam saçak tütün kalmadı. Bana yalnız tozları kalıyor. - Memduh Şevket Esendal

• Havlu, halı vb.nin kenarı boyunca sarkan püskül

• Bir yapının herhangi bir bölümünü güneş ve yağmurdan korumak için, o bölümden dışarı taşan ve altı boşta olarak yapılan bölüm

  Han bekçisi, saçağın altındaki döşeğinde hâlâ uyumaktaydı. - İhsan Oktay Anar

[fizik]

• Bir gaz ortama yerleştirilen ve yüksek bir potansiyel verilen ve nesnenin yüzeyinde oluşan ışık olayı

Ata Sözleri ve Deyimler

• saçak öpmek

[isim]

[halk ağzında]

• Gelinin başından aşağı saçılan çiçek, şeker, arpa, para vb. şeyler

• Düğün armağanı

Ata Sözleri ve Deyimler

• saçı kılmak (veya atmak)

[isim]

• Saçmak işi

[denizcilik]

• Bir tür balık ağı, serpme ağ

• Avda kullanılan fişeklerin içine konulan, türlü boylardaki küçük ve yuvarlak kurşun tanesi

  Ben fişeklerin barutunu, tapasını, saçmasını koyarım, beybaba! - Aka Gündüz

[sıfat]

[mecaz]

• Akla uygun olmayan, pestenkerani, absürt

  Kapıldığı tüm fikirler saçma, kurduğu tüm hayaller boşunaydı. - Elif Şafak

[sıfat]

• Yersiz bulunan

[mecaz]

• Yersiz, akla aykırı, tutarsız söz

  Bırak şu saçmaları! Bir daha bahsini etme. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Böyle söz söyleyen veya iş yapan

  Saçma adam.

[sıfat]

• Saçı olan

  Dalgalı ipek saçlı başı kardeşinin göğsüne sokuldu. - Cahit Uçuk

[sıfat]

• Saçılmış, serpilmiş

[isim]

• Dökümcülerin kullandığı ağaçtan yapılmış kalıp

[-i]

• Bir şeyi ortalığa dağıtmak, dökmek

  Oraya birikmiş sulara basarak çamurları etrafa saçtı. - Memduh Şevket Esendal

• Işık ve ısı yaymak

  Büyümüş gözler örste dövülen kızgın demir gibi kıvılcımlar saçtı. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]

• Belli bir görüşü, düşünceyi yaymak

Ata Sözleri ve Deyimler

• saçıp savurmak

[sıfat]

• Saçağı olan

  Valde Paşa'nın üç çifte kayığındaki gümüş kafes örmeli ve kenarları balık şeklinde yine gümüş saçaklı ihramı meşhurdu. - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

• Saçalamak işi

[isim]

[tıp]

• Bir mantarın oluşturduğu, saçları döken bir deri hastalığı, kılkıran

[isim]

• Saçılmak işi

[isim]

• Saçılıp dağılan şey, döküntü

[isim]

• Saçma işi

[isim]

• Saçalanmak işi