[sıfat]

• Üstünde kar bulunan

  Baş pınarın karlı suyun içelim / Gurbet kalesini tezce geçelim - Halk türküsü

• Kar yağan

  Kışın çok karlı, tipili günlerinden başka günlerini günahı kadar sevmezdi. - Osman Cemal Kaygılı

[sıfat]

• Kârı olan, kazançlı

  Şimdi ayrıntılara girmeyelim. Kitapta yazılanlara inanmak, inanmamaktan çok daha kârlıdır. - Nazım Hikmet

[isim]

• Kalın biçilmiş uzun tahta

• Ahşap yapılarda kiriş olarak kullanılan kalın biçilmiş uzun tahta

[sıfat]

[mecaz]

• Kaba, anlayışsız kimse, kereste

  Önümüze geçen pahalı bir Alman arabasıydı, direksiyonundaki de bir başka kalas. - Sulhi Dölek

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalas gibi

[isim]

• Genellikle ölçü aletlerinde gösterge çizelgesi

  Akımölçerin skalası.

• Çeşitlilik

[müzik]

• Bir bestede kullanılabilecek aynı türden sesler kümesi

[eskimiş]

• Gam

Ata Sözleri ve Deyimler

• skala yapmak

[isim]

[mimarlık]

• Yapı yüzeylerinde yatay, enli, az çıkıntılı, süslü veya düz silme

[sıfat]

• Giyinişinden, konuşma ve davranışlarından seviyesiz, dengesiz ve saf olduğu anlaşılan (kimse)

  Hem evli barklı bir kadın olduğundan haberi yok mu bu salak şeyin? - Ayla Kutlu

[isim]

• Bazı hayvanların, özellikle atların alınlarında bulunan beyaz leke, küçük akıtma

[sıfat]

• Sık sık küçük, önemsiz kazalar yapan (kimse)

  Orada ne babamın sakar hareketlerinden ne annemin çehresindeki hüznünden haberim olurdu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Yetişkin erkeklerde yanak ve alt çenede çıkan kılların tümü

  Sakalı kır, yaşı elliyi aşkın fakat dinçti. - Falih Rıfkı Atay

• Bazı hayvanlarda çene altında bulunan kılların tümü

[denizcilik]

• Gemi karinasında oluşan yosun, yapışan midye vb. yabancı madde

Ata Sözleri ve Deyimler

• sakal bırakmak (veya koyuvermek veya salıvermek veya uzatmak)
• sakalı bitmek
• sakalı değirmende ağartmamak
• sakalı ele vermek (veya kaptırmak)
• sakalım yok ki sözüm dinlensin
• sakalına ak (veya kır) düşmek
• sakalına göre tarak vurmak
• sakalına gülmek
• sakalına kar yağmak
• sakalının altına girmek
• sakalı saydırmak
• sakal oynatmaz

[sıfat]

[halk ağzında]

• Kısır olan (kadın veya dişi hayvan)

[sıfat]

[bitki bilimi]

• Sporları ask denen torbalar içinde oluşan (mantar)

[sıfat]

• Yayvan ve dolgun (yüz)

  Şarap kızılı vurmuş ablak yüzüyle öfkeli girdi içeri. - Orhan Kemal

[isim]

[halk ağzında]

• Tüylü, kıllı çuha

• Bir cins tüylü av köpeği

[isim]

• Büyük sandal

[isim]

[eskimiş]

• Pedavra

[isim]

[bitki bilimi]

• Baklagillerden, yurdumuzun her yerinde yetiştirilen, yeşil kabuklu ve taneli bir bitki (Vicia faba)

  Evlerinin uğru bakla / Al beni koynunda sakla - Halk türküsü

[bitki bilimi]

• Bu bitkinin yeşil ürünü veya kuru tanesi

• Bir zinciri oluşturan halka veya parçalardan her biri

Ata Sözleri ve Deyimler

• bakla dökmek (veya atmak)
• bakla kadar
• baklayı ağzından çıkarmak

[sıfat]

• Suya batırılmış, üzerine su dökülmüş veya yağmurdan ıslanmış olan

  Baş başa uzandık seninle ıslak / Çimenlerine yaz bahçelerinin - Ahmet Hamdi Tanpınar

• Herhangi bir nedenle yaşarmış, sulanmış

  Hastanın soğuk terle ıslak alnına avucunu koyarak durdu. - Peyami Safa