[isim]

• Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı, ön karşıtı

  Evin arkasında dekorlar boyarlardı. - Adalet Ağaoğlu

• Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi

  Çocuğun arkası ağrıyormuş.

• Geri kalan bölüm

  Masalın arkası. Yazının arkası.

• Art, peş

• Otururken sırtın dayandığı yer

  Otomobile bindiğimiz zaman başını arkaya yaslamış, gözlerini yummuştu. - Tarık Buğra

• İnsanın vücudu, bedeni

  Arkasında beli kemerli, dar, şık bir pardösü vardı. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Arkada olan, arkada bulunan

[sıfat]

[mecaz]

• Kayıran, destekleyen

  Memur olmak için büyük bir arka gerek. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[mecaz]

• Geçmiş, geride kalmış zaman

  Bütün gözler arkaya, maziye çevrilmişti. - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• arka arkaya vermek
• arka bulmak
• arka çevirmek
• arka çıkmak
• arkada bırakmak
• arkada bırakmak
• arkada kalanlar (veya arkadakiler)
• arkada kalmak
• arkadan söylemek
• arkadan vurmak
• arka kapıdan çıkmak
• arka olmak
• arkası alınmak
• arkası gelmek
• arkası kesilmek
• arkasına (bile) bakmadan gitmek (veya kaçmak)
• arkasına almak
• arkasına düşmek (veya takılmak)
• arkasında dolaşmak (veya gezmek)
• arkasından atlı kovalamak
• arkasından atmak (veya konuşmak)
• arkasından koşmak
• arkasından sürüklemek
• arkasından teneke çalmak
• arkasından zil takıp oynamak
• arkasında yumurta küfesi yok ya! (veya olmamak)
• arkasını (birine) vermek
• arkasını (bir şeye) vermek
• arkasını almak
• arkasını bırakmak
• arkasını dayamak
• arkasını getirememek
• arkasını sağlama almak
• arkasını sıvamak
• arkası olmamak
• arkası yere gelmemek
• arka vermek
• arkaya bırakmak (veya koymak)
• arkaya kalmak

[isim]

[eskimiş]

• Ter

• Pirinç ve şeker kamışından elde edilen bir rakı türü

[isim]

[argo]

• Çalma

[isim]

[eskimiş]

• Kiraya verilerek gelir getiren ev, dükkân, tarla, bağ vb. mülk, akaret

Ata Sözleri ve Deyimler

• akar edinmek

[isim]

• Halı, koltuk, yatak vb. yerlerde ve nemli ortamlarda yaşayan, astıma yol açabilen, insan vücudundan dökülen deri tozlarıyla ve parçacıklarıyla beslenen bir tür canlı

[isim]

• Sıvı, mai, likit

[isim]

[jeoloji]

• Yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak

  Kurbağa karada da soluk alır, suda da. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

• karada ölüm yok
• karaya ayak basmak
• karaya çıkarmak
• karaya düşmek
• karaya oturmak
• karaya vurmak

[isim]

• En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım - Bekir Sıtkı Erdoğan

• Esmer

[sıfat]

[mecaz]

• Kötü, uğursuz, sıkıntılı

[mecaz]

• Yüz kızartıcı durum, leke

[mecaz]

• İftira

Ata Sözleri ve Deyimler

• kara çalmak
• kara kara düşünmek
• karalar bağlamak (veya giymek)
• kara sürmek
• karaya sabun, deliye öğüt neylesin

[isim]

• Bir devletin, bir hanedanın veya bir şehrin simgesi olarak kabul edilmiş resim, harf veya şekil, ongun (II)

[denizcilik]

• Geminin yürümesine hizmet eden direk, seren, ip, halat ve yelken takımı

Ata Sözleri ve Deyimler

• arma donatmak
• arma soymak
• arma uçurmak (veya budatmak)

[isim]

• Üzerine yapı yapılmak için ayrılmış yer

[isim]

[eskimiş]

• Eserler

[isim]

• Yüzyıllar

[isim]

• Akmak işi

[halk ağzında]

• Reçine, çam sakızı, akındırık

[isim]

• Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

[isim]

• Para veya değerli eşya saklamaya yarayan çelik dolap

  Arkaya doğru bir adım atıp sırtını meyhanecinin kasasına dayadı. - Sait Faik Abasıyanık

• Ticarethanelerde para alınıp verilen yer

• Bazı oyunlarda oyunu yönetme veya para karşılığında fiş verme işi

  Kasa kim?

• Vagon, kamyon veya traktörün yük taşımak için şasiye bağlanmış üst bölümünü oluşturan parça

• Tahta veya sentetik maddelerden yapılmış, dört köşe, sağlam ambalaj parçası, sandık

  Barın kapısı önünde bira kasaları yığılmıştı. - Attila İlhan

• Basımcılıkta dizgi harflerinin konulduğu gözlerden oluşan tabla

[mecaz]

• Varlıklı kişinin harcamalarını yapan kimse

[mimarlık]

• Kapı ve pencerelerin sabit olarak tutturulduğu asıl çerçeve

[spor]

• Birbiri üzerine istif edilerek yüksekliği ayarlanabilen atlama aracı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kasayı devretmek

[isim]

• Silah olarak kullanılan, ucu sivri, iki ağzı da keskin uzun bıçak

  Bu bıçak, sapına bez sarılmış, küçük çapta bir kamaydı. - Sait Faik Abasıyanık

[madencilik]

• Açılmış olan boşluklarda tavan ve yanlardan taş veya cevher parçalarının düşmesini önlemek amacıyla tahkimat elemanları üstüne veya arkasına yerleştirilen bir tahkimat parçası

• Kütüğü yarmak için kullanılan ucu sivri, yassı, enli çivi, takoz, kıskı

[askerlik]

• Topun gerisini kapayan kapak

  Köy değirmenlerinde top kaması döküldüğüne şahit oldum. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

• Oyunda kazanılan her parti

[halk ağzında]

• Oyunda sayı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kama basmak

[isim]

[eskimiş]

• Alman para birimi

• Markka

[isim]

[eskimiş]

• Bir tür dans

  Zil, şal ve gül. Bu bahçede raksın bütün hızı / Şevk akşamında Endülüs üç defa kırmızı - Yahya Kemal Beyatlı

[fizik]

• Salınım

Ata Sözleri ve Deyimler

• raks etmek

[isim]

[tıp]

• Zaman zaman kendini kaybederek olduğu yere düşme, vücutta şiddetli çırpınmalar ve ağız köpürmesi ile ortaya çıkan bir sinir hastalığı, tutarık, tutarak, tutarga, yilbik, epilepsi

  Nefesi kulunca, sıtmaya, havaleye, saraya, çarpıntıya birebirmiş. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Evlere, çeşmeden su taşımayı iş edinmiş olan kimse

• Kırsal bölgelerde sulama işlerini düzenleyen ve denetleyen kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• saka beygiri gibi

[isim]

[hayvan bilimi]

• Saka kuşu

[isim]

[tıp]

• Baygınlık, kendinden geçme durumlarına yol açan bir hastalık