[sıfat]

• Alkollü içki veya keyif verici bir madde sebebiyle kendini bilmeyecek durumda olan (kimse), esrik, mest(I), sermest, başı dumanlı, kafası bulutlu, kafası iyi, kafası dumanlı, kafası kıyak

[mecaz]

• Bir şeyden çok fazla mutluluk duyan

  Zafer sarhoşu.

[zarf]

[mecaz]

• Hoşa giden bir etki ile kendinden geçmiş olarak, esrik

  Arılar bahar çiçekleriyle sarhoş dolaşıyorlar.

Ata Sözleri ve Deyimler

• sarhoş etmek
• sarhoş olmak
• sarhoştum aydım, böyle yaşamaktan caydım

[isim]

• Sarhoş olma durumu, esriklik, mestlik, sermestlik, sermesti

  Sarhoşluğu hicvetmek, hiciv silahıyla sarhoşluğa saldırmak gerekmektedir. - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Dalgınlık, şaşkınlık

  Deniz rüzgârı yüzümdeki sarhoşluğu yıkadı. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• sarhoşluğa vurmak

[isim]

• Sarhoşlama işi

[zarf]

• Sarhoş bir biçimde, sarhoş olarak, sermestane

[-le]

• Sarhoş gibi olmak, sarhoş olmaya başlamak

  Ağzına üflediği esrarlı dumanla sarhoşlayan ve uyuklayan kediye küçük bir çakıl fırlattı. - Muzaffer Uyguner

[isim]

• Sarhoşlaşmak durumu

[nesnesiz]

• Sarhoş duruma gelmek, sarhoş olmak

  Kına gecesinde hizmet eden ev sahipleri, onlara yardım eden hamarat, becerikli komşular saz takımından, sarhoşlaşmış davetlilerden daha çok gürültü ediyorlardı. - Memduh Şevket Esendal