[isim]

• Yaş, meslek, toplumsal durum vb. bakımından birbirine eşit olanlardan her biri, boydaş, böğür, taydaş, öğür

  Babası silik, adsız bir berberken çocuk bütün akranlarını çekerek dükkânını canlandırdı. - Necati Cumalı

[isim]

[teknik]

• Bir motorda biyellerin doğrusal hareketini dairesel harekete çeviren dingil

• Sac, çinko, dökme demir, bakır vb. borunun yönünü değiştirmeye yarayan kıvrım

[isim]

[teklifsiz konuşmada]

• Kardeş kadar yakın olan kimse

[isim]

• Bir ülkenin insanlarına veya bir çevreye özgü söyleyiş özelliği

  Sesi tok, aksanı düzgündü. - Necip Fazıl Kısakürek

[dil bilgisi]

• Vurgu

[sıfat]

• Aksayan, hafifçe topallayan

[mecaz]

• İyi gitmeyen, iyi işlemeyen

  İşin aksak yönü.

[isim]

[edebiyat]

• Eski Yunan ve Latin şiir ölçüsünde, sondan bir önceki hecesi kısa olacak yerde uzun olan dize

[isim]

[müzik]

• Türk müziğinde kıvrak bir usul

Ata Sözleri ve Deyimler

• aksak eşekle yüksek dağa çıkılmaz

[isim]

• Kar yağmış bir alana bakma sonucu ortaya çıkan göz kamaşması

[sıfat]

• Karlı bir alana bakma sonucu kamaşmış (göz)

[isim]

[halk ağzında]

• Ark

• Arklar arasında kalan toprak parçası

• Sabanla açılan çizi

[isim]

• İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi

  Şuursuz bir acele ile mahmuzlarını atının karnına vurdu. - Ömer Seyfettin

• Döl yatağı

  Fakat karnındaki çocuk da bu insanüstü erkeğin bir parçasıydı. - Halide Edip Adıvar

• Bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm

  Geminin karnı. Şişenin karnı.

• Mide

  Karnım aç, elim ayağım donmuş gibi. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• İç, gönül, akıl, kafa

  Ben senin karnındakini ne bileyim?

[mecaz]

• Ahlaki açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme

[fizik]

• Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar

Ata Sözleri ve Deyimler

• karın doyurmak
• karnı büyümek
• karnından konuşmak (veya söylemek)
• karnını doldurmak
• karnı tok it gölgede yatar
• karnı tok, sırtı pek
• karnı zil çalmak

[sıfat]

[halk ağzında]

• Kanaatkâr

• Tokgözlü

[sıfat]

• Kırma işini yapan (kimse)

  Taş kıran işçiler.

[isim]

• Bir topluluğun ve özellikle hayvanların büyük bir bölümünü yok eden hastalık veya başka neden, ölet, afet

  Kıranları ve zelzeleleri, feyezanları ve harpleri görmüşlerdir. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıran girmek

[isim]

[halk ağzında]

• Kıyı, kenar, çevre, uç

• Dağ sırtı, tepe, bayır

• Kıraç toprak

[coğrafya]

• Birbirine paralel olarak uzanan iki akarsu arasında kalmış dağ sırtı

[isim]

[mimarlık]

• Yapı yüzeylerinde yatay, enli, az çıkıntılı, süslü veya düz silme

[isim]

• Bazı hayvanların, özellikle atların alınlarında bulunan beyaz leke, küçük akıtma

[sıfat]

• Sık sık küçük, önemsiz kazalar yapan (kimse)

  Orada ne babamın sakar hareketlerinden ne annemin çehresindeki hüznünden haberim olurdu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Çene altı

[isim]

[bitki bilimi]

• İçten çürümeye yüz tutmuş ağaç

[isim]

[halk ağzında]

• Arpacık soğanı

[isim]

• Çadıruşağı, şeytantersi ağacı vb. bitkilerden elde edilen bir zamk