[isim]

[halk ağzında]

• Yatak

• Irmak, dere, çay, küçük akarsu

• Suyun ivinti yeri

• Eğimi, inişi fazla olan yer

[isim]

• Çocuk dilinde dışkı

[sıfat]

• Çocuk dilinde kötü, çirkin

Ata Sözleri ve Deyimler

• kaka yapmak

[zarf]

• Kaldığında

  Frankfurt'a gece yarısından sonra ikiye yirmi kala vardık. - Ahmet Haşim

[isim]

• Lak

[isim]

• Yol üzerinde oluşan çukur

[isim]

[eskimiş]

• Çocuğun bakım, eğitim ve öğretimiyle görevli kimse

  Mekteple ev arasında daima bir lalanın refakatinde gidip gelmeye alıştı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[tarih]

• Şehzadelerin özel eğitmenleri

[ünlem]

• Padişahların vezirlerine seslenirken kullandıkları bir söz

Ata Sözleri ve Deyimler

• lala paşa eğlendirmek

[sıfat]

• Esasla ilgili, asıl ve temel olanla ilgili, esasi

[zarf]

• Hiçbir zaman, hiçbir şekilde, katiyen

  Kimseye faydası olmayıp da yalnız kendi nefsine ayırdığın servet, asla makbul değildir. - Ahmet Kabaklı

• Sakın, zinhar

[sıfat]

• Sersem olan, budala, ebleh

  Sen ne alık herifsin be? Beni duyuyor musun? - Nazım Hikmet

[sıfat]

• Üzerinde al renk bulunan

  Allı turnam ne gezersin havada - Halk türküsü

[isim]

• Düşünme, anlama ve kavrama gücü, us

• Öğüt, salık verilen yol

  Bu aklı size kim verdi.

• Düşünce, kanı

  Şimdiki aklım olsaydı bu dükkânın yerine aç bir kahve! - Ahmet Kutsi Tecer

[ruh bilimi]

• Bellek

  Hâlâ aklımda o tufan yağmuru. - Cahit Sıtkı Tarancı

Ata Sözleri ve Deyimler

• akıl akıldan üstündür
• akıl akıl, gel çengele takıl
• akıl alır gibi değil
• akıl almak
• akıl almamak
• akıl bırakmamak
• akılda kalmak
• akıldan çıkarmak
• akıldan çıkmak
• akıl danışmak
• akılda tutmak
• akıl durdurmak
• akıl erdirememek (veya ermemek)
• akıl erdirmek
• akıl ermek
• akıl etmek
• akıl havsala almamak
• akıl için yol (veya tarik) birdir
• akıl işi değil
• akıl kişiye sermayedir
• akılları pazara çıkarmışlar, herkes yine kendi akılını almış (veya akıllar gelin olmuş, herkes kendininkini beğenmiş)
• akıl öğretmek
• akıl para ile satılmaz
• akıl sır ermemek
• akıl terelelli (olmak)
• akıl var, izan (veya mantık veya yakın) var
• akıl vermek
• akıl yaşta değil baştadır
• akıl yürütmek
• akla (veya akıllara) durgunluk (veya şaşkınlık) vermek
• akla fenalık vermek
• akla gelmek
• akla gelmemek
• akla gelmeyen başa gelir
• akla hayale gelmemek
• akla sığar gibi
• akla sığmamak
• aklı almamak
• aklı başa yaş getirir
• aklı başına gelmek
• aklı başından gitmek
• aklı başka yerde olmak
• aklı bir (veya beş) karış yukarıda (veya havada) olmak
• aklı bir yerde olmak
• aklı bokuna karışmak
• aklı çıkmak
• aklı dağılmak
• aklı durmak
• aklı ermek
• aklı fikri bir şeyde olmak
• aklı gitmek
• aklı kalmak
• aklı karışmak
• aklı kesmek
• aklı kesmemek
• aklıma gelen başıma geldi
• aklına bir şey gelmek
• aklına bir şey gelmesin
• aklına düşmek
• aklına esmek
• aklına geleni işleme, her ağacı taşlama
• aklına geleni söylemek
• aklına geleni yapmak
• aklına gelmek
• aklına getirmek
• aklına getirmek
• aklına koymak
• aklına koymak
• aklına mukayyet olmak
• aklına sığdırmak
• aklına sığmamak
• aklına şaşayım (veya şaşarım)
• aklına takmak
• aklına turp sıkayım
• aklına tüküreyim
• aklına uymak
• aklına yatmak
• aklına yelken etmek
• aklında kalmak
• aklından çıkarmamak
• aklından çıkmak
• aklından geçirmek
• aklından geçmek
• aklından zoru olmak
• aklında olsun (veya kalsın!)
• aklında tutmak
• aklını (bir şeyle) bozmak
• aklını başına almak (veya toplamak veya devşirmek)
• aklını başından almak
• aklını başka yere vermek
• aklını çalmak
• aklını çelmek
• aklını devşirmek
• aklını kaçırmak
• aklını karıştırmak
• aklını kullanmak
• aklının ayarını bozmak
• aklının bir köşesine yazmak
• aklının köşesinden geçmemek
• aklının terazisi bozulmak
• aklının ucundan bile geçirmemek
• aklını oynatmak
• aklını peynir ekmekle yemek
• aklını şaşırmak
• aklını takmak
• aklını yormak
• aklınla bin yaşa
• aklın süzgecinden geçirmek
• aklın yolu birdir
• aklı sonradan gelmek
• aklı takılmak
• aklı yatmak
• aklı zıvanadan çıkmak

[sıfat]

• Beyazı bulunan, beyaz renkli

  Arabacı, içkinin söndürdüğü fersiz, kabarık, aklı gözlerini kızın yüzüne yanaştırarak fısıldadı. - Peyami Safa

[isim]

[toplum bilimi]

• Sınıf

[sıfat]

[mecaz]

• Üstün nitelikli, üstün yetenekli

  Klas oyuncu.

[isim]

• Para veya değerli eşya saklamaya yarayan çelik dolap

  Arkaya doğru bir adım atıp sırtını meyhanecinin kasasına dayadı. - Sait Faik Abasıyanık

• Ticarethanelerde para alınıp verilen yer

• Bazı oyunlarda oyunu yönetme veya para karşılığında fiş verme işi

  Kasa kim?

• Vagon, kamyon veya traktörün yük taşımak için şasiye bağlanmış üst bölümünü oluşturan parça

• Tahta veya sentetik maddelerden yapılmış, dört köşe, sağlam ambalaj parçası, sandık

  Barın kapısı önünde bira kasaları yığılmıştı. - Attila İlhan

• Basımcılıkta dizgi harflerinin konulduğu gözlerden oluşan tabla

[mecaz]

• Varlıklı kişinin harcamalarını yapan kimse

[mimarlık]

• Kapı ve pencerelerin sabit olarak tutturulduğu asıl çerçeve

[spor]

• Birbiri üzerine istif edilerek yüksekliği ayarlanabilen atlama aracı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kasayı devretmek

[isim]

• Başı darbelerden korumak için sertleştirilmiş sentetik maddelerden yapılmış sağlam başlık

[isim]

• 343 sela