[sıfat]

• Yiğit

  Merttir, yiğittir, yüreği de bileği de pektir. - Tarık Buğra

• Sözünün eri, güvenilir (kimse), erkek

[isim]

• Üzüntü

  Göz göz oldu yüreğim, gözlerinin derdinden - Halk türküsü

• Hastalık

  Hastayım, derdime verem diyorlar. - Faruk Nafiz Çamlıbel

• Ağrı

[mecaz]

• Sorun, kaygı

  Ne var ki dert evin satılması ile bitmeyecekti. - Tarık Buğra

[halk ağzında]

• Ur

  Boynunda dert çıkmış.

Ata Sözleri ve Deyimler

• derde (veya derdine) derman olmak
• derde (veya dertlere) düşmek
• derde düçar olmak
• derdi başından aşkın (olmak)
• derdi günü
• derdine deva bulmak
• derdine düşmek
• derdine yanmak
• derdini çekmek
• derdini deşmek (veya depreştirmek)
• derdini dökmek
• derdini Marko Paşa'ya anlat
• derdini söylemeyen (veya anlatmayan) derman bulamaz
• derdin yoksa söylen, borcun yoksa evlen
• derdi veren devasını da verir
• dert ağlatır, aşk söyletir
• dert anlatmak
• dert, çekene göredir
• dert değil
• dert eğirmek
• dert etmek (veya edinmek)
• dert gider amma yeri boş kalmaz
• dert yanmak

[isim]

[bitki bilimi]

• Mersin ağacının yazın olgunlaşan, bezelye büyüklüğünde, morumsu siyah, çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılan meyvesi

[isim]

• Hac mevsimi dışında Kâbe'yi ve Mekke'nin öbür kutsal yerlerini ziyaret etme

[isim]

[anatomi]

• Omurgayı oluşturan kemiklerden her biri, fıkra

  Boyun omurları. Bel omurları. Sağrı omurları. Kuyruk omurları.

[isim]

• Ummaktan doğan duygu, ümit

  Bu umudum şimdi yavaş yavaş ölüyor. - Halide Edip Adıvar

• Bu duyguyu veren kimse veya şey, ümit

  Kızı onun tek umuduydu.

• Olması beklenilen veya olacağı düşünülen şey, ümit

Ata Sözleri ve Deyimler

• umuda düşmek
• umuda kapılmak
• umudu (veya umudunu) üzmek
• umudu boşa çıkmak
• umudu kırılmak
• umudunu kesmek
• umudunu kırmak
• umudu sönmek
• umut bağlanmak
• umut beslemek
• umut bırakmak
• umut etmek
• umut kesmek
• umut serpmek
• umut uyanmak
• umut vermek (veya vadetmek)

[isim]

• Aldırış etme, önem verme

  Kim aldırır? Annesi umurumda mıydı benim? - Attila İlhan

Ata Sözleri ve Deyimler

• umurumda değil
• umurumun teki
• umurunda olmamak

[isim]

[eskimiş]

• İşler

  Artık siyaset ve hükûmet umurunu erbabına bırak! - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Bir halkın üzerinde yaşadığı, kültürünü oluşturduğu toprak parçası, vatan

  Türk yurduna Türkiye denir.

• Memleket

  Gerideki yurdunu on beş günden fazla boş bırakmak istemez. - Falih Rıfkı Atay

• Bakıma ve barınmaya muhtaç bir grup insanın oturduğu, yetiştirildiği veya bakıldığı kurum

  Güçsüzler yurdu.

• Göçebe Türklerin oturduğu çadır

• Öğrencilerin kaldığı, barındığı yer

  Öğrencilerin bir bölümü, ilk yılı yurtta geçirse bile ikinci yıldan başlayarak eve çıkmayı yeğler. - Ahmet Cemal

[mecaz]

• Diyar

  Bu köy pehlivanlar yurdudur.

[mecaz]

• Bir şeyin ilk veya çok yetiştirildiği yer, vatan

[halk ağzında]

• Yörüklerin yazın veya kışın oturdukları yer

[eskimiş]

• Sahip olunan arazi, emlak

Ata Sözleri ve Deyimler

• yurt edinmek (veya tutmak)

[sıfat]

• Bulanıklığı olmayan, temiz, berrak

• Pürüzsüz (ten)

  Bu, duru beyaz tenli ve kıpkızıl dudaklı bir körpe Rus kızıydı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• Arınmış, karışık olmayan (dil, üslup vb.)

  Böyle duru bir mantık karşısında akan sular duruyordu. - Ayşe Kulin

[sıfat]

• Gövdesi kızıl, ayakları ve yelesi koyu renkli olan, yağız (at)

• Kızıl (at donu)

[isim]

• Tanıtım gösterisi

[isim]

• Türkiye'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

[isim]

• Bir devletin silahlı kuvvetlerinin tümü

  Şu kopan fırtına Türk ordusudur ya Rabbi / Senin uğrunda ölen ordu budur ya Rabbi - Yahya Kemal Beyatlı

• Bu topluluğun başlıca bölümlerinden her biri

  Dördüncü Ordu Karargâhına gidiş, artık bir mabede çıkılıyor gibi baş döndürür. - Falih Rıfkı Atay

• Amaç, nitelik vb. yönlerden benzeyen insanların bütünü

• Çok sayıda insan, kalabalık

[sıfat]

• Uyuyan

• Durgun (su)

[isim]

[eskimiş]

[mantık]

• İlke

  Dilenecek bir insan vaziyetine gelmemek, işte umde budur. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

• Siirt iline bağlı ilçelerden biri