[isim]

• III-XIII. yüzyıllarda İngiliz İskandinav dillerinde kullanılan alfabenin harflerinin her biri

• Göktürk yazıtlarında kullanılan yazı türünün harflerinden her biri

[isim]

• Çok zengin kimse

[isim]

• Kur'an'da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi

[isim]

• Özel yer

• Makam, mansıp, mesnet, mevki

[isim]

[anatomi]

• Üst derinin en dış tabakası

  Korun tabakası deriyi koruyan bir oluşumdur.

[isim]

• Bir kimseye göre çocuğunun çocuğu

  Onun torunu koşarak yanına gelir, yüzünü, gözlerini öper. - Abdülhak Şinasi Hisar

[mecaz]

• Aynı soydan gelenlerden her biri

  Mademki hepimiz Âdem'le Havva'nın torunlarıyız... - Attila İlhan

[mecaz]

• Takip eden, benimseyen, seven kimse

  Aradan 70 yıl geçmesine rağmen Akif'in torunları o şiiri hâlâ ezberliyor. - Ahmet Kabaklı

[argo]

• Acemi er

Ata Sözleri ve Deyimler

• torunlar
• torun tosun (veya torba) sahibi olmak

[isim]

[tarih]

• Osmanlı sarayında Harem dairesinin ve Enderun'un dışında kalan bölüm

[isim]

[eskimiş]

• İç, içeri, öz

• Gönül, yürek, ruh

[isim]

• Araştırılıp öğrenilmesi, düşünülüp çözümlenmesi, bir sonuca bağlanması gereken durum, mesele, problem

  Türkiye'ye gölge oyununun ne zaman ve nasıl girdiği sorunu üzerine çeşitli yorumlar bulunmaktadır. - Metin And

[mecaz]

• Sıkıntı veren durum, dert

Ata Sözleri ve Deyimler

• sorun çıkarmak
• sorun etmek
• sorun olmak

[isim]

[anatomi]

• Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı

• Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü

  Kadıköy vapurunun güvertesinde, paltoma bürünmüş, gidip ta burna oturmuştum. - Haldun Taner

[mecaz]

• Kibir, büyüklenme

  Burnundan yanına varılmıyor.

[coğrafya]

• Karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü biçimlerde denize uzanmış bölümü

Ata Sözleri ve Deyimler

• burnu bile kanamamak
• burnu büyümek
• burnu çenesine değmek
• burnu Kafdağı'na çıkmak (veya varmak)
• burnu Kafdağı'nda (olmak)
• burnu kırılmak
• burnuna girmek
• burnuna karıncalar dolmak
• burnuna koymak
• burnundan (fitil fitil) gelmek
• burnundan ayrılmamak
• burnundan düşen bin parça olmak
• burnundan gelmek
• burnundan getirmek
• burnundan kıl aldırmamak
• burnundan solumak
• burnundan yakalamak
• burnunda tütmek
• burnunu çekmek
• burnunu kırmak
• burnunun dibine sokulmak
• burnunun dikine (veya doğrusuna) gitmek
• burnunun ucundan ötesini (veya ilerisini) görmemek
• burnunun ucunu görmemek
• burnunun yeli harman savurmak
• burnunun yeli kırılmak
• burnunu sıksan canı çıkacak
• burnunu sokmak
• burnunu sürtmek (veya burnu sürtülmek)
• burnu sızlamak
• burnu yere düşse almaz
• burun bükmek
• burun kıvırmak
• burun şişirmek
• burun yapmak

[isim]

[tarih]

• Saraylarda harem ve hazine dairelerinin bulunduğu yer

• Büyük sarayların iç bölümü

• Devlet görevlilerini yetiştiren okul

[isim]

• Mecburiyet

  Biz artık ilkel insan anlayışımızı değiştirmek zorununu duyuyoruz. - Melih Cevdet Anday

[isim]

• İzmir iline bağlı ilçelerden biri

[ünlem]

[eskimiş]

• İğrenç veya ayıp bir söz söylemek zorunda kalındığında `affedersiniz` anlamında kullanılan bir söz

[isim]

• Hatay iline bağlı ilçelerden biri

[zarf]

• Gizlice