[isim]

[eskimiş]

• Saklamayıp doğruca söyleme, açıkça söyleme

• Bildirme

• Benimseme, onama, kabul, tasdik

  Sükût ikrardan gelir.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ikrar etmek
• ikrar vermek

[isim]

[hayvan bilimi]

• Lapinagillerden, güzel renkli, 50 santimetre uzunluğunda bir balık (Labrus berggylta)

[isim]

• Bir iş veya sorun hakkında düşünülerek verilen kesin yargı

  Bu kararı söyleyen sesin tesiri gözlerimizi yaşla doldurdu. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[hukuk]

• Herhangi bir durum için tartışılarak verilen kesin yargı, hüküm

  Yargıç kararı.

• Bu yargıyı bildiren belge

  Mahkeme kararını aldı.

• Değişmeyen, düzenli durum, düzenlilik, yöntemlilik

• Değişmez olma

  Havanın hiç kararı yok.

• Tam ölçüsünde, ne az ne çok

  Yemeğin tuzu karar.

[müzik]

• Türk müziğinde, taksim yaparken ana makama dönüş

Ata Sözleri ve Deyimler

• karara bağlamak
• karara kalmak
• karar almak
• karar altına almak
• karara varmak
• karar bulmak
• kararında bırakmak
• karar kılmak
• karar vermek

[isim]

[halk ağzında]

• Burun, burun ucu

• Gelin tacı

• Tezek yığını

[sıfat]

[eskimiş]

• İnce, narin

  Yazılarında olduğu gibi konuşurken de kelimelerin en asil ve en rakiklerinden seçiyordu. - Orhan Seyfi Orhon

[mecaz]

• Merhametli, yufka yürekli

[isim]

• Ak olma durumu

  Ocaktan aklığını yitirmiş bir bezle döndü, yeni gelenin masasını sildi. - Rıfat Ilgaz

• Kadınların makyaj için yüzlerine sürdükleri beyaz bir sıvı, düzgün

[isim]

• Kar yağmış bir alana bakma sonucu ortaya çıkan göz kamaşması

[sıfat]

• Karlı bir alana bakma sonucu kamaşmış (göz)

[isim]

[halk ağzında]

• Ark

• Arklar arasında kalan toprak parçası

• Sabanla açılan çizi

[sıfat]

• Üstünde kar bulunan

  Baş pınarın karlı suyun içelim / Gurbet kalesini tezce geçelim - Halk türküsü

• Kar yağan

  Kışın çok karlı, tipili günlerinden başka günlerini günahı kadar sevmezdi. - Osman Cemal Kaygılı

[sıfat]

• Kârı olan, kazançlı

  Şimdi ayrıntılara girmeyelim. Kitapta yazılanlara inanmak, inanmamaktan çok daha kârlıdır. - Nazım Hikmet

[sıfat]

[halk ağzında]

• Kalmış, artmış

• Eskimiş

• Evlenme çağı geçmiş, evde kalmış (kız)

• Eksik, noksan

[isim]

[denizcilik]

• Sancağı, yelkeni veya sereni direkten aşağı alma

[sıfat]

• İşsiz, boş gezen, avare (kimse)

  Develer daylak / Sevenler aylak / Sen kimin yârisin / Her yanın oynak - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• aylak adam işidir
• aylak olmak

[isim]

• Sadeyağ ile pişirilen bir tür kabak veya patlıcan yemeği

[isim]

[kimya]

• Atom numarası 50, atom ağırlığı 118,7, yoğunluğu 7,29 olan, 232 °C'de eriyen, gümüş beyazlığında, kolay işlenebilen, yumuşak bir element (simgesi Sn)

• Kalaylanmış bir kabın üzerindeki alaşım tabakası

  Pencereye, elinde yeni kalaydan çıkmış bir bakır sahanla orta yaşlı kadın geldi. - Osman Cemal Kaygılı

[mecaz]

• Aldatıcı görünüş

[argo]

• Sövme, küfür

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalayı basmak

[isim]

• Yüksek tutulan veya sayılan birinden gelen iyilik, lütuf, ihsan, atıfet, inayet

[isim]

[halk ağzında]

• Hayvanların eskiyen nallarının çivilerini değiştirme işlemi

• Pay