[isim]

[hayvan bilimi]

• Kargagillerden, kanatları geniş, tüyleri kara renkte, tarla ve bahçelere çok zarar veren kuş (Corvus)

Ata Sözleri ve Deyimler

• karga bok yemeden
• kargadan başka kuş tanımamak
• karga gibi
• karga kekliği taklit edeyim derken kendi yürüyüşünü şaşırmış
• karga mandayı babası hayrına bitlemez

[isim]

• Bir şeyin asıl durumunu yitirerek baş aşağı olması

[denizcilik]

• Yelkenleri toplama

Ata Sözleri ve Deyimler

• karga etmek

[isim]

[denizcilik]

• Açık deniz, engin

[zarf]

[argo]

• Uzaktan, açıktan

  Arkadaşlarımdan mümkün olduğu kadar alarga yürüyor, kendimi pencerelerin, kapıların ışık sahası dışına çıkarmaya uğraşıyordum. - Reşat Nuri Güntekin

[ünlem]

[denizcilik]

• `Açıktan geç, yaklaşma` anlamında kullanılan bir seslenme sözü

Ata Sözleri ve Deyimler

• alargada durmak (veya tutmak)
• alargadan seyretmek
• alarga durmak
• alarga etmek
• alarga gitmek

[isim]

[hayvan bilimi]

• Kargagillerden, iri gövdeli, ötücü, tüyleri alacalı bir tür kuş, kestane kargası (Garrulus glandarius)

[halk ağzında]

• Saksağan

[isim]

[halk ağzında]

• Sara

[isim]

• Biniciyi sarsmayan at yürüyüşlerinden biri

Ata Sözleri ve Deyimler

• yorgaya kaldırmak

[isim]

[hayvan bilimi]

• Kuzgun

[isim]

[meteoroloji]

• Rüzgâr çizelgesinde hızı 64 veya daha fazla deniz mili olan ve kuvveti 12 ile gösterilen rüzgâr

  Bu ağaç yalnız büyük bir kasırga ile silkeleniyor. - Peyami Safa

[mecaz]

• Duyguların patlak verişi, büyük heyecan, coşku

  Bu, içimdeki şiiri, kasırgayı hemen dindirdi. - Halide Edip Adıvar

[isim]

[halk ağzında]

• Kene

[isim]

• Sırt boyunca uzanarak vücuda destek sağlayan, kemikten, kıkırdaktan veya her ikisinden oluşan, içinde omuriliği barındıran kemik yapı

[denizcilik]

• Gemi kaburgasının aşağı taraftan bağlı bulunduğu boy ekseni doğrultusunda boydan boya geçen ana yapı ögesi

  Omurgası çürümüş, sintinesi su eden eski bir gemide gibi suları durgun bir limanın rıhtımına bağlanmıştır. - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Bir şeyin varlığı ile ilgili en önemli bölümü, temel, belkemiği, esas

[isim]

[eskimiş]

[denizcilik]

• Hem yelken hem kürekle yol alan, özellikle Akdeniz'de kullanılmış bir savaş gemisi

  Çoban, Gümüşlük'e su almak için uğrayan bir kadırgaya tayfa yazıldı. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[anatomi]

• Eğe kemiklerinin oluşturduğu kafes

  Yüreğinde heyecan büyüdü büyüdü, göğsüne sığmayan bir gürültü kaburgalarını parçalayacaktı. - Halit Ziya Uşaklıgil

• Eğe (I)

[denizcilik]

• Gemilerde dış kaplamanın dayandığı iskelet

Ata Sözleri ve Deyimler

• kaburgaları çıkmak (veya sayılmak)

[isim]

[halk ağzında]

• Yaban turpu

[isim]

• Önceden belirlenmiş ışığı veya nesneyi algılayıp gerekli hareketi başlatan aygıt, sensör

[hayvan bilimi]

• Eklem bacaklılarda, başın ön bölümünde bulunan, eklemlerden oluşmuş hareketli duyu alma organı, lamise, anten

  Balık pazarında duyargaları henüz oynar karidesler mi istersiniz, midye dolmaları mı? - Attila İlhan

[isim]

[halk ağzında]

• Harmanda sap toplamaya veya damlardan karı küremeye yarayan araç

• Kar küremekte kullanılan büyük kürek

[isim]

[hayvan bilimi]

• Saksağan