REDİF ile Oluşan Kelimeler (REDİF Kelime Türetme)

REDİF harflerinden oluşan 15 kelime bulunuyor. REDİF kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Redif kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

5 Harfli Kelimeler

FERDİ13, REDİF13

4 Harfli Kelimeler

DEFİ12, FİDE12, FİRE10, FERİ10, DERİ6

3 Harfli Kelimeler

DEF11, FER9, EDİ5, İDE5

2 Harfli Kelimeler

FE8, DE4, ER2, RE2

ER

[isim]

  • Erkek

    Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep'in hissesi ayrılmıştır. - Tarık Buğra

[mecaz]

  • İşini iyi bilen, yetenekli kimse

    Sanat eri çalışır, bir eser kor ortaya, onun güzel olduğuna inanır, o güzelliği herkesin anlamasını, kavramasını ister. - Nurullah Ataç

[sıfat]

[mecaz]

  • Kahraman, yiğit

[askerlik]

  • Rütbesiz asker, nefer

    Düşman erleri arasında Fransızlar da vardır. - Salâh Birsel

[halk ağzında]

  • Koca

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ere gitmek (veya varmak)
  • ere vermek
  • erim er olsun da yerim çalı dibi olsun
  • erine göre bağla başını, tencerene göre kaynat aşını
  • er kocar, gönül kocamaz
  • er lokması er kursağında kalmaz
  • er olan ekmeğini taştan çıkarır
  • er oyunu üçe kadar

Birleşik Kelimeler: erbaş, er bezi, erdişi, er ekmeği, er kişi, er meydanı, er suyu, acemi er, komando er, tam er, avcı eri, emir eri, gönül eri, hizmet eri, iş eri, sanat eri, yazın eri

[zarf]

[halk ağzında]

  • Erken

    Er sabah kalktım ki sular çağlıyor - Halk türküsü

Birleşik Kelimeler: er ekmeği, er geç

[kimya]

  • Erbiyum elementinin simgesi

RE

  • Türk alfabesinin yirmi birinci harfinin adı, okunuşu

[isim]

[müzik]

  • Gam (II) dizisinde do ile mi arasındaki ses

[kimya]

  • Renyum elementinin simgesi

DE

  • Türk alfabesinin beşinci harfinin adı, okunuşu

EDİ

[isim]

[halk ağzında]

  • İş yapma
  • Yapılan iş

[isim]

[halk ağzında]

  • Birbiriyle iyi anlaşan iki yaşlının baş başa kalışını anlatan Edi ile Büdü, Şakire Dudu deyiminde geçen bir söz

İDE (Kelime Kökeni: Fransızca idée)

[isim]

  • Düşünce

DERİ

[isim]

  • İnsan ve hayvan vücudunu kaplayan tüy, kıl veya pulla kaplı tabaka, cilt, ten

    Bütün kemikleri, ince bir deri altında birer birer sayılıyordu. - Peyami Safa

[sıfat]

  • Bu tabakadan yapılmış

    Üstünde yine o siyah deri pardösüsü, kolunda siyah deri çantası. - Necati Cumalı

  • İşlenerek kullanılır duruma getirilmiş hayvan postu

Ata Sözleri ve Deyimler

  • derisi kemiklerine yapışmak
  • derisine sığmamak
  • derisini yüzmek

Birleşik Kelimeler: deri altı, alt deri, dış deri, iç deri, orta deri, üst deri, dana derisi, domuz derisi, kaplan derisi, tırnak derisi, yılan derisi

[isim]

[halk ağzında]

  • Toplantı, düğün
  • Pazar veya panayır kurulan gün, dernek

FE

  • Türk alfabesinin yedinci harfinin adı, okunuşu

[kimya]

  • Demir elementinin simgesi

FER (Kelime Kökeni: Farsça fer)

[isim]

  • Parlaklık, aydınlık
  • Canlılık

    Otuz yaşıma gelmeden gözlerimin feri sönmüştü. - Halide Edip Adıvar

  • Güç, kuvvet

Birleşik Kelimeler: kerli ferli

FİRE (Kelime Kökeni: Rumca)

[isim]

[ticaret]

  • Ağırlık yitimi
  • Bir iş yapılırken çıkan artık parça

[sıfat]

  • Eksik, noksan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • fire vermek

FERÎ (Kelime Kökeni: Arapça ferʿī)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Ayrıntılarla ilgili, ayrıntı niteliğinde olan
  • İkinci dereceden

DEF (Kelime Kökeni: Arapça defʿ)

[isim]

  • Savma

Birleşik Kelimeler: defetmek, defibela, defigam, defihacet, defolmak

DEFİ (Kelime Kökeni: Arapça defʿ + Türkçe -i)

[isim]

[hukuk]

  • Taraflardan birinin kendisine açılan davada borçtan kurtulmak için başvurduğu her türlü yol

FİDE (Kelime Kökeni: Rumca)

[isim]

[bitki bilimi]

  • Tohumdan yetiştirilip başka yerlere dikilmek için hazırlanan sebze veya körpe çiçek

    Ektiği fideler kurumuş, kurumayanları da danaburnu kesmişti. - Aziz Nesin

FERDÎ (Kelime Kökeni: Arapça ferdī)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Bireysel, kişisel, fertle ilgili, şahsi

    Izdıraplarınızın maddi ve ferdî kısımlarını azaltmak kolay. - Peyami Safa

Birleşik Kelimeler: ferdî kaza sigortası

REDİF (Kelime Kökeni: Arapça redīf)

[isim]

[edebiyat]

  • Şiirde uyaktan sonra tekrarlanan, aynı harflerden oluşan kelime veya ek, yedek

[tarih]

  • Son dönem Osmanlı ordusunda, askerlik görevini bitirdikten sonra yedeğe ayrılan er