[isim]

[eskimiş]

[biyoloji]

• Kalıtım

[isim]

• Aydınlık, ışık, parıltı, ziya

• İlahi bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık

  Kuru Kadı okurken önündeki mezarın bir yeşil nurla tutuştuğunu gördü. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

• nur gibi
• nur içinde yatsın
• nur inmek
• nur ol!
• nur topu gibi
• nuruaynım
• nuruçeşmim
• nurudidem

[isim]

• III-XIII. yüzyıllarda İngiliz İskandinav dillerinde kullanılan alfabenin harflerinin her biri

• Göktürk yazıtlarında kullanılan yazı türünün harflerinden her biri

[isim]

[eskimiş]

• Mezar

  Sana ibret gerek ise / Gel göresin bu sinleri - Yunus Emre

[isim]

[eskimiş]

• Yaş (I)

  Hoş uyanık da olsam biz sindekileri artık erkekten saymazlar ya. - Haldun Taner

[isim]

• Genellikle gümüş, altın ve platin gibi kıymetli metallerin veya elmas, yakut gibi değerli taşların kütlelerinin ölçülmesi için kullanılan, Fransa'da 30,59 gr, İngiltere'de 28,349 gr ağırlığında bir ağırlık ölçüsü birimi

[isim]

• Rusya Federasyonu'nda yaşayan Doğu Slav halkı veya bu halkın soyundan olan kimse, Moskof gâvuru

[sıfat]

• Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan, ilk karşıtı

  Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu. - Peyami Safa

• En arkada bulunan

  Son vagon.

• Artık ondan ötesi veya başkası olmayan

  Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm. - Hasan Âli Yücel

[isim]

• Uç, sınır

• Olanca

  Son kuvvetiyle: Ya Ali! diye bağırdı. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Bir şeyin en arkadan gelen bölümü, bitimi, nihayet, akıbet

  Kışın sonu. Bu yolun sonu.

[isim]

[mecaz]

• Ölüm

[isim]

[anatomi]

• Döl eşi

Ata Sözleri ve Deyimler

• sona ermek
• sona kalan dona kalır
• son bulmak
• son kozunu (veya kartını) oynamak
• son noktayı koymak
• son pişmanlık fayda vermez (veya etmez)
• sonu gelmek
• sonu gelmemek
• sonunu almak
• sonunu getirememek
• son vermek

[isim]

• Kale duvarı

  Kıyamet kopar gibi bir velvele koptu, bütün ordu surların üstüne atıldı. - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

[halk ağzında]

• Uğur, alın yazısı, talih

[isim]

• Diyarbakır iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[eskimiş]

• Alt

• Aşağı

[isim]

• Yaşlı, koca, ihtiyar kimse

  Ak sakallı pir, bunları söyleyerek sırra kadem basmış. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Bir tarikat veya sanatın kurucusu

  Büyük Itri'ye eskiler derler / Bizim öz musikimizin piri - Yahya Kemal Beyatlı

[zarf]

• Adamakıllı, iyice

  Bir söyledi ama pir söyledi.

[mecaz]

• Herhangi bir konuda, bir meslekte deneyim kazanmış, eskimiş kimse, guru

Ata Sözleri ve Deyimler

• pir aşkına
• pir ol!

[isim]

[eskimiş]

• Gün

[zamir]

• Çokluk ikinci kişi zamiri

• Bir kişiye saygı ve incelik belirtisi olarak kullanılan bir seslenme sözü

Ata Sözleri ve Deyimler

• siz bilirsiniz
• sizden
• sizden iyi olmasın
• size (veya sizlere) ömür
• size doyum olmaz
• siz sağ olun

[isim]

• Bir atadan gelen kimselerin topluluğu, köken, sülale

  Bizler hadi neyse, böyle biraz gülünç bir adamın hafif adına katlanalım ama yarın bizim soyumuzdan kimlerin yetişeceğini kim bilir. - Memduh Şevket Esendal

• Cins, tür, çeşit

[sıfat]

• İyi ve üstün nitelikleri bulunan

[eskimiş]

• Manzum söz

  Boy boyladı, soy soyladı. - Dede Korkut

Ata Sözleri ve Deyimler

• soya çekmek
• soydur çeker, boktur kokar

[sıfat]

• Sıkıntı veya güçlükle yapılan, kolay karşıtı

  Sabır güzel, faydalı fakat zor şeydir. - Burhan Felek

[isim]

• Sıkıntı, güçlük, rahatsızlık

  Dün gece bütün sinirlerimi bir kâbus işkencesinin zoru altına koyan buhranlı saatler yaşadım. - Etem İzzet Benice

[isim]

• Yüküm, mecburiyet

  Artık kızının evinde kalışının zordan olduğunu biliyordu. - Necati Cumalı

[isim]

• Baskı

  Hocaların zoru ile çıkarılmış olan bu kanun yürümedi. - Memduh Şevket Esendal

[zarf]

• Güçlükle

  El ele vermiş polisler kaldırımlardan taşan halk kitlesini zor zapt ediyorlardı. - Haldun Taner

[ünlem]

• `Yapamazsın` anlamında kullanılan bir söz

Ata Sözleri ve Deyimler

• zora binmek
• zora gelememek
• zora koşmak
• zor gelmek
• zor kullanmak
• zor oyunu bozar
• zoruna gitmek
• zorunda bırakmak
• zorunda kalmak (veya olmak)
• zorun ne?
• zoru olmak

[sıfat]

• Leke, toz veya kirle kaplı olan, kirli, iğrendirici, murdar, mülevves

• Kendinde pislik olan veya pislenmiş olan

  Lağım suları pistir.

[mecaz]

• Beğenilmeyecek durumda olan, kötü, zararlı

  Şu pis dünyanın acılarında bile öyle bir tat var ki her şeye razıyım. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]

• Çirkin, sevimsiz olan

  Demin o pis, ukala suratıyla sırıta sırıta yanıma yaklaştı. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]

• İçinden çıkılması çok güç, karışık

  Pis bir iş.