[isim]

• Aydınlık, ışık, parıltı, ziya

• İlahi bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık

  Kuru Kadı okurken önündeki mezarın bir yeşil nurla tutuştuğunu gördü. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

• nur gibi
• nur içinde yatsın
• nur inmek
• nur ol!
• nur topu gibi
• nuruaynım
• nuruçeşmim
• nurudidem

[isim]

• III-XIII. yüzyıllarda İngiliz İskandinav dillerinde kullanılan alfabenin harflerinin her biri

• Göktürk yazıtlarında kullanılan yazı türünün harflerinden her biri

[isim]

• Kırmızı ile mavinin karışmasından oluşan renk, menekşe renginin kırmızıya çalanı

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Piyanonun solmuş ve eprimiş mor kadifeden şamdanlıkları vardı. - Ayşe Kulin

[isim]

[tarih]

• Eski Mısır'da şehir devleti

[isim]

• Genellikle gümüş, altın ve platin gibi kıymetli metallerin veya elmas, yakut gibi değerli taşların kütlelerinin ölçülmesi için kullanılan, Fransa'da 30,59 gr, İngiltere'de 28,349 gr ağırlığında bir ağırlık ölçüsü birimi

[isim]

• Müslüman ülkelerde oturan Yunan asıllı kimse

[tarih]

• Doğu Roma İmparatorluğu sınırları içinde yaşayan, Roma yurttaşı haklarına sahip olan halk

[eskimiş]

• Anadolu

[isim]

• Rusya Federasyonu'nda yaşayan Doğu Slav halkı veya bu halkın soyundan olan kimse, Moskof gâvuru

[isim]

• Şeker kamışından şeker yapılırken elde edilen öz suyun, melasla mayalandırılarak kurutulmasıyla oluşturulan alkollü sert içki

[sıfat]

• Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan, ilk karşıtı

  Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu. - Peyami Safa

• En arkada bulunan

  Son vagon.

• Artık ondan ötesi veya başkası olmayan

  Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm. - Hasan Âli Yücel

[isim]

• Uç, sınır

• Olanca

  Son kuvvetiyle: Ya Ali! diye bağırdı. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Bir şeyin en arkadan gelen bölümü, bitimi, nihayet, akıbet

  Kışın sonu. Bu yolun sonu.

[isim]

[mecaz]

• Ölüm

[isim]

[anatomi]

• Döl eşi

Ata Sözleri ve Deyimler

• sona ermek
• sona kalan dona kalır
• son bulmak
• son kozunu (veya kartını) oynamak
• son noktayı koymak
• son pişmanlık fayda vermez (veya etmez)
• sonu gelmek
• sonu gelmemek
• sonunu almak
• sonunu getirememek
• son vermek

[isim]

• Kale duvarı

  Kıyamet kopar gibi bir velvele koptu, bütün ordu surların üstüne atıldı. - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

[halk ağzında]

• Uğur, alın yazısı, talih

[isim]

• Diyarbakır iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

• İçi dolu olan ve dışı kaplama olmayan, masif

  Köşk, som gümüş bir parmaklıkla ikiye bölünmüştür. - Salâh Birsel

• Katışıksız

[isim]

• Rıhtımın su üstünde olan bölümü

[isim]

[hayvan bilimi]

• Somon balığı

• Kırgızistan para birimi

[isim]

• Bazı yemeklerin üzerine dökülen, domates, baharat vb. şeylerle yapılan karışım

[isim]

[eskimiş]

• Gün

[isim]

• Bir atadan gelen kimselerin topluluğu, köken, sülale

  Bizler hadi neyse, böyle biraz gülünç bir adamın hafif adına katlanalım ama yarın bizim soyumuzdan kimlerin yetişeceğini kim bilir. - Memduh Şevket Esendal

• Cins, tür, çeşit

[sıfat]

• İyi ve üstün nitelikleri bulunan

[eskimiş]

• Manzum söz

  Boy boyladı, soy soyladı. - Dede Korkut

Ata Sözleri ve Deyimler

• soya çekmek
• soydur çeker, boktur kokar

[isim]

[halk ağzında]

• İyi talih, iyi haber

Ata Sözleri ve Deyimler

• yom tutmak