[isim]

[halk ağzında]

• Eski ayakkabı

[isim]

[bitki bilimi]

• Olgunlaşmamış, ham kavun

• Irmaklarda işleyen ve şişirilmiş tulumlar üzerine kurulan bir tür sal

[sıfat]

• Yer yer çıplaklığı veya boşluğu olan

  Kelek mısır.

[sıfat]

• Kılsız

  Kelek tulum.

[sıfat]

[argo]

• Aptal

Ata Sözleri ve Deyimler

• kelek atmak
• kelek yapmak

[isim]

[anatomi]

• Vücut kemiklerinin uç uca veya kenar kenara gelip birleştiği yer, mafsal

[isim]

• Tahıl unundan yapılmış hamurun fırında, sacda veya tandırda pişirilmesiyle yapılan yiyecek, nan, nanıaziz

  Odayı, tatlı, sıcak bir kızarmış ekmek kokusu bürümüş. - Yusuf Ziya Ortaç

[mecaz]

• İnsanı geçindirecek iş, kazanç

  Biz iyi kötü tiyatroya bağlamışız ekmeğimizi. - Necati Cumalı

[halk ağzında]

• Yemek, aş

  Ekmeği bizde yiyelim mi? Allah ne verdiyse. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• ekmeği ekmekçiye ver, bir ekmek de üste ver
• ekmeğin büyüğü, hamurun çoğundan olur
• ekmeğinden etmek
• ekmeğinden olmak
• ekmeğine göz koymak (veya dikmek)
• ekmeğine yağ sürmek
• ekmeğini çıkarmak
• ekmeğini eline almak
• ekmeğini kana doğramak
• ekmeğini kazanmak
• ekmeğini taştan çıkarmak
• ekmeğini yemek
• ekmeğiyle oynamak
• ekmek aslanın ağzında
• ekmek çarpsın!
• ekmek elden su gölden
• ekmek istemez su istemez
• ekmekle oynayanın ekmeğiyle oynanır
• ekmek öpmek
• ekmekten kaşık olur ama her yoğurdun hakkına değil

[-i]

• Bir bitkiyi üretmek için toprağa tohum atmak veya gömmek

• Toprağı ekip biçmek için kullanmak

  Ancak senede otuz dönüm ekebiliyor. - Memduh Şevket Esendal

[-e]

• Serpmek

  Yemeğe biber ekmek.

[mecaz]

• Bir şeyin başlamasına yol açacak sebepleri hazırlamak

  Fesat tohumları ekenler kötü insanlardır.

[argo]

• Birini uydurma bir sebeple bırakıp gitmek, savuşmak, atlatmak

  Lale ile Günnur kendilerini ektiğim için müthiş içerlemişler. - Haldun Taner

[argo]

• Parayı boşuna harcamak, ziyan etmek

[argo]

• Yarışta geçmek

Ata Sözleri ve Deyimler

• eken biçer, konan göçer
• ekip biçmek
• ekmeden biçilmez
• ekmediği yerden biter
• ek tohumun hasını, çekme yiyecek yasını

[isim]

[bilişim]

• Elektronik posta

[isim]

[halk ağzında]

• Emme döneminde olan çocuk

  Koç yiğidin yanında olur yazısı / Ananın babanın emlik kuzusu - Halk türküsü

• Zamanından daha geç doğan kuzu veya oğlak

[isim]

• Çözülmesi kolay düğüm, eğreti düğüm, ilmik

  Kazak ördüm ağladım / İlmek ilmek bağladım - Halk türküsü

[-i]

• Hafif bir düğüm yaparak bağlamak

• Halı dokurken düğümleri bağlamak

Ata Sözleri ve Deyimler

• iler tutar yeri olmamak (veya kalmamak)

[-e]

[halk ağzında]

• Değmek, dokunmak

[isim]

• Bir kurum veya kuruluşun kendine seçtiği, bazı ticaret eşyası üzerine konulan, o eşyayı üreten veya satanı tanıtan resim, harf vb. özel işaret, logo

[isim]

[anatomi]

• İnsanın ve omurgalı hayvanların çatısını oluşturan türlü biçimdeki sert organların genel adı

  Kemikten bir tahta gibi gıcırdayarak Nihat yerinden kalktı. - Peyami Safa

[sıfat]

• Bu sert organdan yapılmış

  Kemik tarak.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kemiğine (veya kemiklerine) kadar
• kemiğini kurutmak
• kemik atmak
• kemik gibi
• kemiklerini kırmak
• kemikleri sayılmak
• kemikleri sızlamak

[isim]

[halk ağzında]

• Lahana

[isim]

[din bilgisi]

• Tanrı ile insan arasında aracılık yaptığına ve nurdan olduğuna inanılan manevi varlık, ferişte

[mecaz]

• Terbiyeli, uysal kimse

  Yanlarındaki kızlar ise sahici birer melekti. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

• melek gibi

[isim]

• El veya otomatik dokuma tezgâhlarında atkı veya argaç denilen ve enine olan iplikleri, uzunlamasına olan arışların arasından geçirmeye yarayan masuralı araç

• Oya yapmakta kullanılan, kemik, ağaç veya plastikten, iki ucu sivri, arasından iplik geçecek bir yarığı bulunan küçük araç

[spor]

• Genellikle karın kaslarının güçlendirilmesi için yapılan beden hareketi

[gök bilimi]

• Uzay gemisi

Ata Sözleri ve Deyimler

• mekik atmak
• mekik dokumak
• mekik gibi

[isim]

[eskimiş]

• Padişah, hükümdar, hakan

[sıfat]

• Öncesiz

[mecaz]

• Eski

  Bu kitap ezelî bir imkânsızlığı anlatıyor. - Peyami Safa

[isim]

[halk ağzında]

• Keçi yolu, patika

[edebiyat]

• Bir edebî eserde işlenen konunun anlamca ortaya koyduğu ana yönelim