PAÇAVRACILIK Harflerini İçeren 7 Harfli Kelimeler

PAÇAVRACILIK harflerini içeren 7 harfli 35 kelime bulunuyor. 7 harfli PAÇAVRACILIK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

PAÇAVRA₂₀, ÇARPICI₁₉, AVCILIK₁₈, PARÇACI₁₈, AVCILAR₁₇, KAVALCI₁₇, PALAVRA₁₇, VARAKÇI₁₇, CILKAVA₁₇, ÇARPILI₁₆, KALIPÇI₁₆, ARPACIK₁₅, ÇIKARCI₁₅, ÇAPAKLI₁₅, ÇAKIRCI₁₅, KAPLICA₁₅, PLAKACI₁₅, PARÇALI₁₅, PAÇALIK₁₅, ALÇACIK₁₄, ÇALPARA₁₄, ÇARKACI₁₄, VARAKLI₁₄, VAKARLI₁₄, ÇALACAK₁₃, KALAVRA₁₃, ARAPLIK₁₂, ARPALIK₁₂, ÇIRALIK₁₂, ÇARIKLI₁₂, PARALIK₁₂, ARKALIÇ₁₁, ACIKARA₁₁, ACARLIK₁₁, ALÇARAK₁₀

ALÇARAK

[sıfat]

Az alçak
Alçarak sandalyede, bacak bacak üstüne atar, kolaylıkla, çabucak yazardı. - Memduh Şevket Esendal

ARKALIÇ

[isim]

[halk ağzında]

Arkalık

ACIKARA

[isim]

[bitki bilimi]

Sık, yuvarlak ve küçük taneli bir tür ekşi üzüm

ACARLIK

[isim]

Acar olma durumu

ARAPLIK

[isim]

Arap olma durumu

ARPALIK

[isim]

Arpa ekilen yer, arpa tarlası
Hüseyin'i köyün kenarında, arpalık hendeğinin içinde öldürülmüş buldular. - Memduh Şevket Esendal

Arpa konulan yer

Hayvanın dişinde bulunan ve hayvan yaşlandıkça silindiği için yaşını belli eden bir nişan

[mecaz]

Karşılıksız yarar sağlanılan yer veya kimse, yemlik

[tarih]

Osmanlılarda memurlara görevleri sırasında maaşlarına ek olarak, görevden ayrıldıktan sonra ise bir tür emeklilik maaşı olarak verilen gelir

Ata Sözleri ve Deyimler

arpalık yapmak

ÇIRALIK

[sıfat]

Çıra olarak kullanılmaya elverişli (ağaç, tahta)

[isim]

Çıra konulan yer
Çıralık yanınca Koca Osman onu öylece gördü, yüzüne ters ters, alaylı baktı. - Yaşar Kemal

ÇARIKLI

[sıfat]

Ayağına çarık giymiş

Birleşik Kelimeler: çarıklı erkânıharp

ÇALACAK

[isim]

[halk ağzında]

Yoğurt mayası

KALAVRA (Kelime Kökeni: Rumca)

[isim]

Ölçeksiz ayakkabı, yemeni

Deriden yapılmış eşya

Birleşik Kelimeler: kalavrahane

ALÇACIK

[sıfat]

Çok alçak
Alçacık eşik taşını atlayarak odanın taşlığına girerdiniz. - Ayla Kutlu

Ata Sözleri ve Deyimler

alçacık dağları ben yarattım demek
alçacık eşeğe herkes biner

ÇALPARA (Kelime Kökeni: Farsça çār + pāre)

[isim]

Parmaklara takılıp çalınan zil veya buna benzer ses çıkarıcı araç
Bet beniz solmuş, gözler büyümüş, kansız dudaklar aralık, alt üst dişler çalpara gibi birbirine vuruyor. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[hayvan bilimi]

Açıklarda, kumluk alanlarda yaşayan ve ağları keserek balıkçılara zarar veren bir tür çağanoz (Portunus puber)

[denizcilik]

Gemi bordasında, pis suları dışarı akıtıp deniz suyunu, içeri almayan, tulumba içindeki özel kapak

ÇARKACI

[isim]

[tarih]

Osmanlı ordusunda öncü süvari birliğinde görevli asker
Davlumbazlar yeğde yeğde vuranda / Çarkacılar sağlı sollu dönende / Eğri kılıç ak gövdeyi bölende / Yiğidi doğuran ana, bin yaşa! - Halk türküsü

VARAKLI

[sıfat]

Varağı olan, varaklanmış

VAKARLI

[sıfat]

Ağırbaşlı
Vakarlı, gösterişli bir adam. - Refik Halit Karay