[sıfat]

• Parlayan, ışıldayan

  Siyah, çıplak dallarda henüz kuruyamayan su damlaları parlak, mavi birer boncuk gibi parlıyordu. - Halide Edip Adıvar

• Temiz ve ışıklı

  Sabahleyin gökyüzü parlak, ufuk açıktı / Güneşli bir havada yaylımız yola çıktı - Faruk Nafiz Çamlıbel

[mecaz]

• Göze çarpacak kadar başarılı

  Birinci İnönü Harbi'ni parlak bir zaferle kazandık. - Aka Gündüz

[kaba konuşmada]

• Yüzü güzel (oğlan)

[isim]

• Parlak olma durumu, revnak

  Taşlarımız öyle güzel parlardı ki o parlaklığı görme uğruna bütün gün sürekli silmeyi bile düşündüğüm olurdu. - Ayla Kutlu

[mecaz]

• İlgi ve dikkat çekici olma durumu

[gök bilimi]

• Bir ışık kaynağının verdiği ışığın, göz gibi bir alıcının üzerinde yaptığı etki

[isim]

• Parlaklaşmak işi

[nesnesiz]

• Parlak duruma gelmek

[isim]

• Parlaklaştırmak işi

[-i]

• Parlak duruma getirmek