[isim]

• Kanın rengi, kızıl, kırmızı

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Al bayrak. Al çuha.

• Dorunun açığı, kızıla çalan at donu

[sıfat]

• Bu renkte olan (at)

• Yüze sürülen pembe düzgün, allık

Ata Sözleri ve Deyimler

• al elmaya taş atan çok olur
• al giymedim ki alınayım
• al gömlek gizlenemez
• alı alına, moru moruna
• alı al, moru mor
• al kanlara boyanmak
• al kiraz üstüne kar yağmış

[isim]

[eskimiş]

• Aldatma, düzen, tuzak, hile

Ata Sözleri ve Deyimler

• al ile aslan tutulur, güç ile sıçan tutulmaz

[kimya]

• Alüminyum elementinin simgesi

[isim]

[müzik]

• Gam dizisinde `sol` ile `si` arasındaki ses

• Bu sesi gösteren nota işareti

[kimya]

• Lantan elementinin simgesi

[sıfat]

• İyi, pekiyi, daniska

  Beni Konya Lezzet Lokantası'na götürdü, âlâ bir öğle yemeği çekti. - Halide Edip Adıvar

[sıfat]

• Karışık renkli, çok renkli, alaca

  Ala kilim eskimiş.

[isim]

• Alabalık

[halk ağzında]

• Açık kestane renginde olan, ela (göz)

[isim]

[halk ağzında]

• Kekliğin boynundaki siyah halka

Ata Sözleri ve Deyimler

• ala keçi her vakit püsküllü oğlak doğurmaz

[sıfat]

• Nicelik, nitelik, güç, süre, sayı bakımından eksik, çok karşıtı

  Heykel konularının parmakla sayılacak kadar az olduğunu ileri sürüyordu. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

[zarf]

• Alışılmış olandan, umulandan veya gerekenden eksik olarak

Ata Sözleri ve Deyimler

• aza çoğa bakmamak
• aza kanaat etmeyen çoğu hiç bulamaz
• aza sormuşlar: "nereye?", "çoğun yanına" demiş
• az ateş çok odunu yakar
• az bulmak
• az buz olmamak
• az değil
• az gelmek
• az görmek
• az günün adamı olmamak
• azı çoğa saymak (veya tutmak)
• az kaldı (veya kalsın)
• az kaz, uz kaz, boyunca kaz
• az olsun, uz olsun
• az söyle, çok dinle
• az tamah çok ziyan getirir
• az veren candan, çok veren maldan
• az yiyen çok uyur, çok yiyen güç uyur

[eskimiş]

[kimya]

• Azot elementinin simgesi

[isim]

• Üye

  Komşu gencine yüz vermemiş, çocuklu bir mahkeme azasıyla evlenmişti. - Reşat Nuri Güntekin

• Vücut parçası, organ

  Bu vücut, bütün azası kırılmış, birbiri üstüne yığılmış bir külçe hâlinde. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Güney Kafkasyalı bir halk veya bu halktan olan kimse

[isim]

[halk ağzında]

• Alev, yalaz

[isim]

[halk ağzında]

• Bal koymaya yarayan küçük tekne

[sıfat]

• Yiğit, kahraman

[isim]

• Yumuşak ve ağır bir şey düştüğünde çıkan ses

  Hamur lap diye yere düştü.

[isim]

[hayvan bilimi]

• Bir cins güvercin

[isim]

• Nişastalı tanelerin, su ile kaynatılarak bulamaç kıvamına getirilmiş durumu

  Bulgur lapası. Pirinç lapası.

• Keten tohumu vb. bitkilerin kaynatılmasıyla elde edilen, sıcak olarak tülbent içinde vücuda dıştan uygulanan ilaç

  Keten tohumu lapası. Hatmi lapası.

Ata Sözleri ve Deyimler

• lapa gibi
• lapa vurmak

[isim]

• Kavisli, kısa, uç bölümü geniş, kabzasına doğru daralan bir tür kılıç

  Belindeki kısa palasıyla ve omuzunda gri tüfeğiyle masanın kenarına oturdu. - Falih Rıfkı Atay

• Kürek vb. araçların, enli ve yassı bölümü

• Bir yere çaprazlama konulan yassı kiriş veya kereste

Ata Sözleri ve Deyimler

• pala çalmak (veya sallamak)
• pala çekmek
• pala sürtmek

[isim]

[halk ağzında]

• Bez parçalarından dokunan basit kilim veya yaygı

  Kendi ürettiği kocaman sürünün yünlerinden Fadime Nine ne güzel palalar dokumuş. - Halide Edip Adıvar

• Eski, kullanılmış eşya veya giysi

[isim]

[halk ağzında]

• Avuç

[sıfat]

• Çok az

[isim]

• Büyük sıkıntı, eziyet, ezinç

  Azabın, biliyorum, ölümden daha derin / Baba, isyan etmesin gökyüzüne kederin - Faruk Nafiz Çamlıbel

• İslam inanışına göre dünyada günah işlemiş olanlara ahirette verilecek ceza

Ata Sözleri ve Deyimler

• azap çekmek
• azap duymak
• azap vermek

[isim]

• Anadolu'nun birçok bölgesinde çiftlik uşağı

  Ertesi sabah bahçede gezinirken Mehmet, emektar azaplarından birini gördü. - Emine Işınsu

[tarih]

• Yeniçeriler zamanında gerektikçe sancaklardaki gençlerden toplanıp ordu ve donanmaya katılan asker

  Kocası ve büyük oğlu azap olarak orduya gitmişler, azap olarak ölmüşlerdi. - Nihal Atsız