[isim]

• Bir yapının genellikle dışarıya doğru çıkmış, çevresi duvar veya parmaklıkla çevrili bölümü

  Eve girer girmez balkona çıktım. - Elif Şafak

• Tiyatro, sinema vb. büyük salonlarda asma kat

[argo]

• Vücudun göğüs veya göbek bölümü

[isim]

[coğrafya]

• Bir akarsuyun kalkerli bir alanda oyarak oluşturduğu, bir kıvrımı keserek iki yandaki çukurlukları birleştiren, dar ve boğaz biçimindeki vadi, dar boğaz, kapuz, kısık, klüz

  Rüzgârların kanyonlarda ıslık çaldığı gün batımları insanın içine dokunurdu. - Murathan Mungan

[isim]

[tarih]

• Yelkenle ve kürekle yol alan savaş gemilerinin en büyüğü

  Bu donanma bizimdi. Kadırgalarıyla, kalyonlarıyla, çektirileriyle bizim. - Orhan Seyfi Orhon

[isim]

• Dayanıklı ve esnek döküm maddesi

  Geç saatlere kadar çöpten toplayacakları demirleri, şişeleri, naylonları nasıl satacaklarını konuştular. - Lâtife Tekin

[sıfat]

• Bu maddeden yapılan

  Plastik deyince bu devirde birtakım naylon eşya, şu bu geliyor hatıra. - Necip Fazıl Kısakürek

[sıfat]

[mecaz]

• Düzme, düzmece, sahte

[isim]

• Kahvaltıda ve diğer öğünlerde ana yiyeceğin yanında verilen çerez türü veya domates, salatalık vb. yiyecekler

[sıfat]

• Onaylanmış olan, tasdik edilmiş, musaddak

[sıfat]

• Uyumamış, bidar

  Uyuyor mu uyanık mı kestiremiyor, uykuyla uyanıklığın sınırlarını bulamıyordu. - Attila İlhan

• Uykudan uyanmış

[mecaz]

• Açıkgöz, kurnaz, cingöz

  Ayrıca son derece zeki ve uyanık bir genç kız vardı. - Haldun Taner

[mecaz]

• Yapacağı işi bilen, dikkatli ve tetikte olan, müteyakkız

[mecaz]

• Bilgisizlikten kurtulmuş, bilgili

  Zeki ve uyanık kişilerle dostluk kadar iyi bir şey olamaz. - Salâh Birsel

[sıfat]

[edebiyat]

• Uyağı bulunan, kafiyeli, mukaffa

[sıfat]

• Kozası olan

[sıfat]

• Boya sürülmüş, boyanmış veya boyaya batırılmış

  Türk evlerinde köşeler ve tavanlar türlü renklerle boyalı oyma tahtalarla süslü idi. - Falih Rıfkı Atay

• Yüzünü çok boyamış olan, makyajlı (kadın)

  İşte o dakikadan itibaren onun boyalı dudaklarından, yapma sarı saçlarından nefret ediyordum. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

[zarf]

• Uzunlamasına

  Hızlı adımlarla caddeyi boyuna yürüyorlar. - Haldun Taner

• Ara vermeden, durmaksızın

  Doktor Haldun lakırtıya ondan evvel yakalanmış, boyuna anlatıyordu. - Mithat Cemal Kuntay

[isim]

[müzik]

• Orta ve Güney Anadolu'nun birçok bölgesinde bir türkü ezgisi

• Bu ezgiyle söylenen, konusu acıklı türkü

  Afşar bozlağı.

[isim]

[argo]

• Dalkavuk

[sıfat]

• Yanında başkaları bulunmayan

  Sokaktaki yalnız çocuk.

[zarf]

• (ya'lnız) Yanında başkaları olmayarak

  İki refik, sevgili arkadaşlarını yalnız bırakmak istemediler. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

[zarf]

• (ya'lnız) Yalnızca

  Kendisini yalnız Bombay'a kadar götürecek tren parası vardı. - Falih Rıfkı Atay

[bağlaç]

• Ama

  Giderim yalnız arkadaşlarımı isterim. Güzel yalnız biraz renksiz.

[isim]

[ruh bilimi]

• Toplumsal ilişkilerden yoksun veya yoksun bırakılan kişi

[isim]

• Yazın oturulan yer

  Onun yazlığı Bakırköy'deki köşkü idi. - Yusuf Ziya Ortaç

[sıfat]

• Yazın kullanılan (giyecek, ev vb.)

  Gideceğimiz kasabada iki yazlık sinema varsa hapı yutmuşuzdur. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

• yazlığa çıkmak