[isim]

• Oturulacak yer veya şey

• Alçak iskemle

  Üstüne konulan tandır oturağı çok kalın ve çok sağlam tahtadan fırınlanarak yapılmıştı. - Ayla Kutlu

• Bir şeyin yere gelen tarafı, taban

• Ördek

• İçkili, çalgılı ve kadınlı eğlenti

• Boru mengenesinin tezgâha oturduğu ve vidalandığı bölüm

[sıfat]

• Bacaklarında veya başka bir yerinde, gezmesine engel olacak bir özrü olduğundan hep evde oturan (kimse), kötürüm

[denizcilik]

• Kürekli teknelerde kürekçilerin oturduğu enli tahta

[sıfat]

• Sağlam, gösterişli

  Çoğu dört köşe, kalın, oturaklı olan Arap üslubu minareler o ruhaniliği vermez. - Refik Halit Karay

• Yerinde sağlam duran

• Doğal yapısına, amacına uygun

• Yerinde ve sırasında söylenen, çarpıcı (söz)

[mecaz]

• Saygı uyandıran, ağırbaşlı (kimse)

  Seçmenleriniz sizin daha bir oturaklı, daha bir ağırbaşlı, daha bir ölçülü olmanızı isterler. - Haldun Taner

[isim]

• Oturaklı olma durumu